Η ανατομία του φθόνου

Περιγραφή:

Η θεωρία αυτή της μεσότητας, όπως δηλώνει ο ίδιος ο Αριστοτέλης, δεν βρίσκει εφαρμογή σε κάθε πράξη και σε κάθε πάθος. (Τούτο διότι υπάρχουν, πράγματι, πάθη που η ίδια η λέξη που τα δηλώνει φέρνει στο μυαλό μας κάτι αρνητικό και τιποτένιο, π.χ. επιχαιρεκακία, αδιαντροπιά, φθόνοι και στην περίπτωση πράξεων: μοιχεία, κλεψιά, φόνος). Γιατί όλα αυτά -και όσα άλλα τέτοια- τα λέμε με τη βεβαιότητα ότι είναι αρνητικά και τιποτένια τα ίδια και όχι η υπερβολή ή η έλλειψΉ τους. Δεν υπάρχει λοιπόν περίπτωση να κάνει ποτέ κανείς το σωστό εν σχέσει με αυτά. Αυτά είναι πάντοτε λάθος. Ούτε υπάρχει περίπτωση να συμπεριφέρεται κανείς εν σχέσει με αυτά καλά ή κακά με το να κάνει τη μοιχεία του με τη γυναίκα με την οποία πρέπει να την κάνει, τη στιγμή που πρέπει να την κάνει και με τον τρόπο που πρέπει να την κάνει. Και μόνο το ότι κάνει οτιδήποτε από αυτά είναι λάθος.