Ωδή στη χαρά

Περιγραφή:

Όλα τα πλάσματα βυζαίνουν χαρά
Απ' τα στήθη της φύσης,
Όλοι οι καλοί, όλοι οι κακοί
Το χνάρι της ακολουθούν το τριανταφυλλί.
Αυτή μας έδωσε το αμπέλι, τα φιλιά,
Κι έναν φίλο πιστό μέχρι θανάτου,
Ακόμα και στο σκουληκάκι εδόθη η ηδονή,
Και τα Χερουβίμ στέκουνε μπρος στο Θεό.

Εκατομμύρια εσείς, αλήθεια, προσκυνάτε;
Άραγε νιώθεις τον Δημιουργό, κόσμε εσύ;
Ψάξτε τον πάνω από των άστρων τη σκηνή,
Πάνω απ' τ' άστρα θα πρέπει αυτός να κατοικεί.

Η χαρά είν' ο παντοδύναμος μοχλός
Μες στην αιώνια φύση.
Η χαρά, η χαρά κινεί τους δείκτες
Στο μεγάλο ρολόι του κόσμου.
Αυτή κάνει το σπόρο να πετάξει ανθό,
Ήλιους κινεί μες στ' ουρανού το θόλο, μες στο χώρο,
Που δεν γνωρίζει ούτε του αστρονόμου η ματιά,
Σφαίρες κυλά η χαρά. [...] (Από την έκδοση)