Περί αρχαίας ελληνικής μυητικής διδασκαλίας: Λόγος περί στοιχείων. Πυρός, αέρος, ύδατος, γης.

Περιγραφή:

Εις τον Δημιουργό υπάρχουν τα στοιχεία, αλλά τι αποτελούν τα στοιχεία στον Δημιουργό; Πληρότητα ιδεών. Επομένως τα στοιχεία στον δημιουργό είναι νόες και μάλιστα Θείοι Νόες. Εκφερόμενα τα στοιχεία εκ του δημιουργού, εκφέρονται εις τον λεγόμενον νοητόν κόσμο, και προβάλλονται στην ψυχή. Τα στοιχεία είναι το σώμα της ψυχής αλλά και το σώμα του Ουρανού. Το μεν Πυρ εκπροσωπεί: την νοεράν και θείαν και ακμαίαν και άχραντον Δύναμη του πυρός. Ο Αήρ ως νους και αυτός εκπροσωπεί: την συνεκτική και ζωοποιόν του αέρος Αιτίαν. Το Ύδωρ: την γόνιμον και θαλλεράν του ύδατος Ύπαρξιν. Τέλος δε η Γη εκπροσωπεί: την μόνιμον και αμετάστατον και ακλινή ιδέα της γης. Εάν το πύρ και η γη, είναι τα δύο όρια της Δημιουργίας ως το πέρας και το άπειρον, ο αήρ και το ύδωρ ως μεσότητες, τον μικρόκοσμο και τον μακρόκοσμο, τους εναρμονίζουνε και τους κάνουν μια πλήρη αρμονία και συμφωνία του κόσμου εν αεϊδιότητα αιώνος. Ο λόγος των στοιχείων μας δίνει πολλά κλειδιά για να καταλάβουμε καλύτερα τον κόσμο. Τον μέσα και τον έξω.