Αγάπη και μίσος

Περιγραφή:

"Καλός ή Κακός; Δολοφόνος ή Άγιος";
Από τη στιγμή που άρχισε να διαλογίζεται ο άνθρωπος (πολύ πριν αρχίσει να γράφει) βασανίζεται απ' αυτό το ερώτημα. Βασανίζεται για να αυτό-προσδιορίσει τη φύση του και τη θέση του στη ζωή.
Για τα ζώα βέβαια δεν υπήρξε κι ούτε πρόκειται να υπάρξει τέτοιο πρόβλημα. Πορεύονται και με τα δύο αυτά και τόσο "αντιφατικά" σχήματα συμπεριφοράς, χρησιμοποιώντας κάθε φορά όποιο τους χρειάζεται για την επιβίωση του είδους τους.
Η Νέα επιστήμη της Ηθολογίας, μελετώντας τα σχήματα συμπεριφοράς και την εξέλιξή τους στα ζώα και στον άνθρωπο, έρχεται, με την εργασία αυτή του Άιμπεσφελντ, ν' αποδείξει τώρα ότι και τα δύο αυτά βασικά σχήματα συμπεριφοράς είναι φυλογενετικά προγραμματισμένα. Με τη διαφορά ότι:
α) Η Αγάπη (ο δεσμός) είναι βιολογικά απαραίτητη στον άνθρωπο γιατί είναι απότοκο της φροντίδας μετά τη γέννηση. Χωρίς αυτή τη φροντίδα είναι αδύνατη η επιβίωση του είδους. Και χωρίς την αγάπη είναι αδύνατη η ψυχική του ισορροπία.
β) Το Μίσος (η επιθετικότητα)όχι μόνο δεν είναι πια απαραίτητο στον άνθρωπο για την επιβίωσή του, αλλά "αποτελεί τη σκοληκοειδή απόφυση της συμπεριφοράς του", σύμφωνα με τον Άιμπεσφελντ. Κι αυτό γιατί η φυλογενετικά προγραμματισμένη "ορμή της κοινωνικότητας" του ανθρώπου γίνεται κάθε μέρα και πιο ισχυρή και αποδυναμώνει την επιθετικότητα σαν μέσο για την επίλυση των διαφορών του. Αυτή η ορμή της κοινωνικότητας δημιουργεί και την ελπίδα για ένα Ειρηνικό μέλλον της ανθρωπότητας. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)