Σφαγείο 5

Συγγραφέας:Βόννεγκατ, Κερτ

Εκδότης:Εκδόσεις Πατάκη

ISBN:978-618-07-1184-4

Ημερομηνία έκδοσης:2025/12

Σελίδες:256

Είδος:Βιβλίο

Διαστάσεις:21χ14

Γλώσσα:Ελληνική, Νέα

Γλώσσα πρωτοτύπου:Αγγλική

Παράδοση 1 έως 3 ημέρες

12.96€ από 14.40€

Περιγραφή:

Ο ήρωας του βιβλίου, Μπίλλυ Πίλγκριμ, κινείται τυχαία στον χρόνο. Η ιστορία του, ξεκινά με τη γέννησή του το 1922. Σπουδάζει για να γίνει οπτομέτρης, αλλά επιστρατεύεται στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Αιχμαλωτίζεται και, μαζί με άλλους αιχμαλώτους πολέμου, κρατείται σε σφαγείο στη Δρέσδη. Επιβιώνει από τον βομβαρδισμό και επιστρέφει στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου παθαίνει νευρικό κλονισμό. Αναρρώνει, παντρεύεται και αποκτά δύο παιδιά. Λίγο μετά τον γάμο της κόρης του, πέφτει θύμα απαγωγής από εξωγήινους που τον οδηγούν στον πλανήτη Τραλφάμαντορ και τον κλείνουν σε έναν ζωολογικό κήπο. Εκεί, είναι εντελώς διαφορετική η αντίληψη του χρόνου: κάθε στιγμή, είτε του παρελθόντος είτε του παρόντος είτε του μέλλοντος, θα συμβαίνει ξανά και ξανά. Και έτσι ο θάνατος δεν έχει σημασία. Ο Πίλγκριμ καταφέρνει να επιστρέψει στη Γη και αρχίζει να κηρύττει τη φιλοσοφία των κατοίκων του Τραλφάμαντορ που γνωρίζουν την αναπόφευκτη κατάρρευση του σύμπαντος...

Μαύρο χιούμορ και ασύγκριτη φαντασία, σε ένα σπουδαίο αντιπολεμικό μυθιστόρημα, που το 1972 διασκευάστηκε για τον κινηματογράφο σε σκηνοθεσία Τζορτζ Ρόυ Χιλ.

«Πενήντα χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση, εβδομήντα πέντε χρόνια από τότε που ο Βόννεγκατ ήταν μέσα στο Σφαγείο 5 κατά τη διάρκεια του βομβαρδισμού της Δρέσδης, τι έχει να μας πει αυτό το σπουδαίο μυθιστόρημα;

Δε μας λέει πώς να σταματήσουμε τους πολέμους.

Δε μας λέει ότι οι πόλεμοι είναι κολάσεις, αν και αυτό το ξέρουμε ήδη. Μας λέει ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι κακοί, εκτός από αυτούς που είναι, κι αυτή είναι πολύτιμη πληροφορία. Μας λέει ότι η ανθρώπινη φύση είναι η μία σημαντική σταθερά της ζωής και μας δείχνει, ωραία και αληθινά, την ανθρώπινη φύση, όχι στα καλύτερά της ούτε στα χειρότερά της, αλλά έτσι όπως είναι τις περισσότερες φορές, ακόμη και σε φρικτούς καιρούς».

Σαλμάν Ρουσντί, 13 Ιουνίου 2019, The New Yorker