Δεύτερη εκδοχή

θ’ αφήσω τις προτάσεις να χορεύουν ελεύθερα, να αιωρούνται

σαν προσευχές που ταξιδεύουν ως τον ουρανό

ή δρόµους που λιώνουν στην άκρη του ορίζοντα.

Τις σκέψεις µου που κάποτε έγραψα

µε γράµµατα αµφίβολα και χαρτιά όλο αναβολές

θα ξεδιπλώσω άφοβα αυτή τη φορά

αφού η ιστορία αυτή τώρα αρχίζει

θα έχει παύσεις, ίσως µικρά διαλείµµατα

αλλά θα γράφεται συνέχεια.

Κι εγώ

µε πυξίδα τις λέξεις µου και µελάνι την πίστη µου

θα ντύνω τις γυµνές σελίδες µε αυτά που δίσταζα

αλλά τώρα πια τολµώ!