Όταν τα όνειρα ανθίζουν

Με τις διοικητικές μεταρρυθμίσεις του ν. 2539/1997 «Καποδίστριας», ο Δήμος λειτουργεί ως αναπόσπαστη μονάδα διοίκησης του κράτους, αποτελώντας το πρώτο κύτταρο της διοικητικής διαίρεσης, ενώ στα υπεύθυνα πολιτικά του όργανα, Δήμαρχο και Δημοτική Αρχή, δόθηκε η ευθύνη διαχείρισης των τοπικών υποθέσεων. Με τον εν λόγω νόμο, στην προσπάθεια αύξησης της διοικητικής αποτελεσματικότητας, της οικονομικής βιωσιμότητας, της μείωσης των εξόδων λειτουργίας, δημιουργήθηκαν νέοι Δήμοι, λιγότεροι στον αριθμό, αλλά μεγαλύτεροι.

Στην λειτουργία μου ως Δημάρχου, διαπίστωσα πως ο ρόλος μου, παρά την προσπάθεια του νόμο, ουσιαστικά ήταν διαχειριστικός. Αιτία η ανυπαρξία αυτοτελών πόρων, με αποτέλεσμα η επιτυχία του Δημάρχου να είναι υπό «ομηρία» και στη διάθεση της εκάστοτε Κυβέρνησης. Οι καιροί ήταν απαιτητικοί, ενώ το περιβάλλον της οικονομικής λειτουργίας βρισκόταν σε μια «μόνιμη οικονομική ασφυξία». Η πραγματικότητα της νέας οργανωτικής δομής, με την παραχώρηση πολλών αρμοδιοτήτων, ήταν σκληρή. Απαιτούσε σημαντικούς πόρους για άμεσες και γρήγορες πρωτοβουλίες από μέρους της Δημοτικής Αρχής και αυτοί δεν υπήρχαν.

Εκφράζοντας την άποψή μου, για το αν αξίζει κάποιος να ασχολείται με τα κοινά, σε τέτοιο περιβάλλον, θα έλεγα πως ποτέ δεν εγκαταλείπεις το όνειρό σου, παρά τα όποια εμπόδια. Η εξέλιξη και η πρόοδος είναι εφικτές προσδοκίες. Τα όνειρα ποτέ δεν σταματούν και μέσα από τον αγώνα, κάποια στιγμή μπορεί να ανθίσουν. Εμείς το καθορίζουμε.