Περιγραφή:
Σαν θάλασσα θα βρίσκομαι και σαν γη καμένη και μαυρισμένη θα ερωτεύομαι. Σαν σκοτεινό δωμάτιο θα είμαι επικίνδυνη και σαν χρυσό δαχτυλίδι ακριβή. Η όραση των αετών και το τίναγμα των αίλουρων θα ’ναι γνωρίσματά μου. Στέρεη λαμαρίνα θα ντύνει τη λαγνεία μου και θα ’ναι σαν τη σκουριά το άγγιγμά μου. Έτσι θα σε περιμένω, τη βραδιά που θα ’ναι η σελήνη είκοσι ημερών. Καθισμένη στη λευκή κούνια, με θέα τον Εύριπο, στην άκρη των μελλοντικών σου πράξεων, στο κέντρο των αποτυχημένων θεσμών.
