Το παπί με το κόκκινο σκουφί

Ωστόσο, χάνεται µια µέρα µέσα στο δάσος και εκεί ξεκινάει το ταξίδι της επιστροφής του. Στο δάσος θα περιπλανηθεί αρκετά και θα γνωρίσει µια παρέα άλλων µικρών ζώων, τα οποία ζουν µόνα τους εκεί, το δάσος είναι το σπίτι τους. Αυτά θα το προφυλάξουν και θα το πάρουν στην παρέα τους. Έπειτα από µια µέρα γεµάτη µε παιχνίδια και ιστορίες, θα το οδηγήσουν πίσω στη λίµνη και την οικογένειά του, που τόσο πεθύµησε. Περισσότερα παιχνίδια και γέλια

επιφυλάσσονται για όλους, όταν θα φτάσουν εκεί. Το παπάκι γυρίζει στην οικογένειά του και τα µικρά ζωάκια του δάσους επιστρέφουν βαθιά µέσα σε αυτό, εκεί που ανήκουν.

Το παραµύθι αυτό είναι αλληγορικό. Μιλά για την αρρώστια αλλά και το «ταξίδι», τον δρόµο που ο καθένας καλείται να ακολουθήσει για να αντιµετωπίσει τους φόβους και τις ανασφάλειές του και, τελικά, να γιατρέψει τις πληγές του. Ακριβώς όπως κάνει και το µικρό µας παπάκι.