Όπως το κέλυφος ενός απέραντου ναυτίλου

Η σειρά της παράθεσής τους είναι και η χρονολογική σειρά της συγγραφής τους: «Προμηθέας/Δεσμώτες», «Η Λέξη», «Ικεσία», «Εκάβη-Παλαιστίνη».

Δύο από αυτά, το «Προμηθέας/Δεσμώτες» και «Η Λέξη», μελοποιήθηκαν από τον ξεχωριστό άνθρωπο, συνθέτη και μαέστρο, Άλκη Μπαλτά, και έχουν πλέον και τη μορφή της όπερας.

Ο αναγνώστης διαβάζοντας θα ανιχνεύει στο περιεχόμενο και των τεσσάρων έργων την ίδια βαθύτερη ουσία. Τα διαδραματιζόμενα συνδέονται, δίχως να συμπίπτουν, και συν-πλέκονται μέσα από το μοναδικό υφάδι του ανθρώπου, καθώς αυτός μορφοποιεί τα ίχνη του πάνω στον υλικό αργαλειό της Ιστορίας.

Τα εξιστορούμενα είναι άχρονα και διαχρονικά. Είναι πραγματικότητα, αλλά και φαντασία, κατασταλάγματα, αλλά και προσδοκίες. Είναι τα «χτες», τα «σήμερα», τα «αύριο», που στο ξεδίπλωμά τους διασταυρώνονται όχι ευθύγραμμα, μα μέσα από παλινωδίες, τερματισμούς, αφετηρίες και τανάπαλιν, σε μιαν αέναη σπείρα, όπως το κέλυφος, θα ’λεγες, ενός απέραντου ναυτίλου.

Τα πρόσωπα είναι ανθρωποποιημένες αλληγορίες. Ενσαρκώνουν αισθήματα, έννοιες, ιστορικές ή μη συνθήκες και αναπτύσσουν χαρακτήρες που βοηθούν στην εξέλιξη της υπόθεσης.