Ποτάμια από ασήμι

Γκόμπλιν φριχτά θερίσαμε σαν να 'ταν θημωνιές

Η μέρα τώρα έφτασε για τη συγκομιδή

Στης γης που ασημώνουνε τα σπλάχνα ποταμοί.

Οι πέτρες κρύβουν μέταλλο καθάριο σαν νερό

Ρυάκια που αστράφτουνε στο φως απ' τον πυρσό

Του ήλιου η ζήλια και το φως της μέρας να μην μπει

Στης γης που ασημώνουνε τα σπλάχνα ποταμοί.

Σφυριά τώρα να ηχήσουνε, το μίθριλ να χτυπήσουνε

Οι νάνοι θα δουλέψουμε με μίθριλ απ' τη γη

Τεχνίτες είμαστε καλοί, μα η τέχνη θέλει υπομονή

Στης γης που ασημώνουνε τα σπλάχνα ποταμοί.

Θεοί των νάνων, προσευχή σας κάνουμε θερμή

Ορκ και τελώνια να χαθούν για πάντα από τη γη

Γιατί η μέρα έφτασε για τη συγκομιδή

Στης γης που ασημώνουνε τα σπλάχνα ποταμοί.