Ο Ορφέας και η σκιά του

μέσα της δεκαετίας του 1990, σε μιαν έντονη περίοδο

(ανα)στοχασμού, βαθιάς ενδοσκόπησης και συνεχούς

ομφαλοσκόπησης. Κάποια στιγμή ζητήθηκε από φίλο

μουσικό, που το θέλησε για να το επενδύσει μουσικά. Του

το έδωσα, το έκανε μουσικό έργο, και με αυτό έδωσε τις

εξετάσεις του στο ωδείο, για το πτυχίο του. Στη συνέχεια

το άφησα, κρατώντας το στο συρτάρι σε κείνη την πρώτη

του μορφή. Το ξανακοίταξα πρόσφατα, το επεξεργάστηκα

από την αρχή, έχοντας πια και τη βαρύνουσα σκεπτική

των χρόνων να με κινεί, το εμπλούτισα και το κατέληξα

στη σημερινή μορφή του, όπως στο παρόν ποιητικό

πόνημα παρουσιάζεται.