Το άγχος στον καπιταλισμό

ειδυλλιακή, απομονωμένη βίλα, ψηλά στις Άλπεις· εκεί όπου στα-

ματάει η πραγματικότητα των καυσαερίων και το αποπνικτικό χνώ-

το του ανθρώπινου ανταγωνισμού. Είναι η επαναστατική κραυγή

του φοιτητικού κινήματος της τελευταίας δεκαετίας, που αντλεί την

πεποίθησή της από τον καθημερινό πόνο και την καταπίεση που

ασκεί μια υπερεθνικά οργανωμένη δικτατορία σφετεριστών του

«Δυτικού Πολιτισμού».

Είναι μια καινούργια «Διεθνής» για τους μοντέρνους «Κολασμέ-

νους αυτής της γης», που είναι καταδικασμένοι στον ψυχικό και

διανοητικό μαρασμό μιας φαινομενικά ανεξέλεγκτης αυθαιρεσίας:

στο γραφείο, στο νηπιαγωγείο, στη φάμπρικα, στην κουζίνα, στο

στρατώνα, στο σχολείο, στις εφιαλτικές τυραννισμένες ώρες της

μοναξιάς και του λεγόμενου «Ελεύθερου Χρόνου».

Ο «κοινός θνητός» προσπαθεί να συμμορφωθεί με τους κανόνες

της ζωής και τους νόμους που στην πλειοψηφία τους έχουν καθι-

ερωθεί για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα αυτών που τους επέ-

βαλαν. Ο βραχνάς του άγχους μπρος σε κάθε μανδύα αυθεντίας δε

στραγγαλίζει μόνο την προσωπική ελευθερία αλλά και κάθε πνευ-

ματική ικμάδα – την προϋπόθεση για την αποτίναξη της σκλαβιάς

και το θεμέλιωμα της γενικής προκοπής.