Αναμνήσεις μιας λευκής μπλούζας

Περιγραφή:

Το έχω πει πολλές φορές και άλλες τόσες το έχω γράψει ότι είμαι πεπεισμένος και μάλιστα ακράδαντα πως η ιατρική επιστήμη είναι η πιο ενδιαφέρουσα, η πιο συναρπαστική, η πιο σπουδαία επιστήμη. Αναντίλεκτα όμως και η πιο δύσκολη. Από την πρώτη επαφή ο φοιτητής της ιατρικής διαπιστώνει το θαύμα της δημιουργίας και απορεί πως έγιναν όλα αυτά τα απίστευτα από τα οποία αποτελείται ο άνθρωπος. Την πολυπλοκότητα των διαφόρων οργάνων και συστημάτων, τη λειτουργία τους, την παθολογία τους. Αυτά σε ότι αφορά στην επιστήμη της ιατρικής, της οποίας όμως η πράξη είναι κάτι άλλο. Ο γιατρός έχει να αντιμετωπίσει πολύχρονες και απαιτητικές σπουδές -καμία άλλη σχολή δεν έχει διάρκεια έξι χρόνων. Δεν είναι όμως μόνο το πανεπιστήμιο είναι και πολλά άλλα, όπως η υπηρεσία υπαίθρου που διαρκεί έναν χρόνο, η ειδικότητα που διαρκεί από πέντε μέχρι επτά ή και περισσότερα χρόνια, η πιθανή εξειδίκευση διάρκειας το ελάχιστο τριών χρόνων. Είναι οι πολλών μηνών ή χρόνων αναμονές ανάμεσα στους διορισμούς στα διάφορα νοσοκομεία, είναι οι περίοδοι αμισθίας, αλλά και -πάνω από όλα- το συνεχές διά βίου διάβασμα συγγραμμάτων, επιστημονικών περιοδικών, η παρακολούθηση πολλών συνεδρίων κάθε χρόνο, στη χώρα του ή σε άλλες χώρες. Μαζί με όλα αυτά απαραίτητες στην ιατρική πράξη είναι και άλλες ιδιότητες, όπως η αγάπη για τον συνάνθρωπο, η συμπόνοια, η συναίσθηση, η κατανόηση αλλά και η ψυχολογική υποστήριξη του ασθενούς και της οικογένειάς του. [...] Η σύγχρονη ιατρική σε συνδυασμό με την τεχνολογία κάνει «θαύματα», που το αποτέλεσμά τους είναι η επιμήκυνση του προσδόκιμου επιβίωσης, αλλά και η καλύτερη ποιότητα ζωής. Για όλα αυτά θα διαβάσετε παρακάτω μερικά σύντομα κείμενα-εμπειρίες από τη μακρόχρονη ιατρική μου καριέρα στην Ελλάδα, στο Λονδίνο, στη Βοστώνη, στη Νέα Υόρκη. Εράνισμα από βιβλία και άρθρα που έγραψα, από ομιλίες μου σε συνέδρια, αλλά και παρουσιάσεις μου στην τηλεόραση. Τα κείμενα αυτά έχουν επίσης δημοσιευτεί σε διαφορετική μορφή στη στήλη «Συναδελφικά», που δημιούργησα στο επιστημονικό περιοδικό "Παιδιατρική", του οποίου έχω τη μεγάλη τιμή και τη χαρά να είμαι διευθυντής σύνταξης. Είναι όμως διορθωμένα, εμπλουτισμένα και ξαναγραμμένα για την παρούσα έκδοση.