ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΒΙΟΣ

παθητικά διδακτικός, ως μάθηση, αλλά ενεργητικά διδακτικός, ως

σπουδή–, αρκεί η διδαχή του νάναι της εννόησης κι όχι της

αναφοράς. Είναι βίος σκεπτικός, είναι βίος αναλογισμού, διότι έχει

να δώσει αξίες και να παρέχει νοήματα και ιδέες· στοιχεία που η

ελληνική ζωή δεν πρέπει ν’ απορρίψει γιατί τα έχει ανάγκη για το

προχώρημά της, και να μην τα αγνοήσει ως πισωδρομικά. Η εξέλιξη,

που φυσικά κανείς δεν την αρνείται, είναι θετική όταν είναι

προσληπτική˙ τόσον των προσφορών του παρόντος, αλλά και του

παρελθόντος, πώχει σύσταση πολύ…