Έλα Να Φτιάξουμε Έναν Κόσμο Απ’ Την Αρχή!

 

Ο Νίκος Ζώρης αμφισβητεί αδιάκοπα τις σκέψεις και τους στοχασμούς του, ώστε να παραμένουν ζωντανοί και ελεύθεροι από τη στασιμότητα και την αλλοτρίωση. Με μια λέξη ως σπίθα, το μολύβι του φλέγεται, εξερευνά ψυχές και στο τέλος γεννιέται το λογοτεχνικό έργο. Κάθε λέξη πάλλεται από ζεστασιά, αλλάζει χρώμα, ήχο και διάσταση, αναζητώντας την καρδιά του αναγνώστη.

Μερικά από τα ποιήματα έχουν μελοποιηθεί από τον ίδιο τον ποιητή, ο οποίος επιδιώκει να γίνει μελωδός της ζωής, με τις νότες του να κατακλύζουν το «είναι» του σαν παλίρροια.