Σατιρικές τοξοβολές Δ

Ούλα μας κι αν τα κάψετε και γίνουσιν ποζαύλι*

τα όρη μας, οι κάμποι μας, τα σπίτια μας, οι στάβλοι,

μάθετε πως ως φοίνικας, λαλώ, θ᾿ αναστηθούσιν

κι από ό,τι ήταν καλύτερα όλα τους θα γενούσιν.

Μπορείτε να μας κάψετε Πλάτωνα, Αριστοτέλη;

Μπορείτε την Ακρόπολη ν᾿άρετε με τσιγκέλι;

Μα δύνασθε τον Σοφοκλή, Αισχύλο, Ευριπίδη

να τους εξαφανίσετε ταχυδακτυλουργού εν είδει;

Όταν εμείς εγράφαμε επάνω σε παπύρους

εσείς βαλάνια τρώγατε παρέα με τους χοίρους.

Κάψτε μας, ξανακάψτε μας, αφήστε γη καμένη

να δείτε πολύ σύντομα πως θα ᾿ναι ανθισμένη.

Πόσες φορές μας έκαψεν ο Ξέρξης και οι άλλοι

μα πάλε πρασινίσαμεν κι ανθίσαμεν και πάλι.

Κι αν μοιάζουμεν ενίοτε με τον Χατζηαβάτη

έχουμε κι απ᾿ τους πρόγονους κρυμμένο μέσα κάτι.

Κι αν η Ελλάς επτώχευσε και μπήκεν υποθήκη

το ξίφος είναι έτοιμο να ξαναβγεί απ᾿ τη θήκη.

Κάψτε μας, ξανακάψτε μας, εμείς θ᾿ αναστηθούμε

και το «ενενικήκαμε» ηττώμενοι θα πούμε!

_______________