…για ν’ ανέβουν ένα σκαλοπάτι...

Περιγραφή:

Περιγράφονται οι προσπάθειες των ανθρώπων της μετεμφυλιακής Ελλάδας να κλείσουν τις πληγές τους και να επιβιώσουν σε μια περιόδο γεμάτη από σκληρούς και πικρούς αγώνες μιας γενιάς ανθρώπων που δεν είχε τίποτα και διεκδίκησε τα πάντα κατακτώντας πολλά, χάρη στην επιμονή και τη μαζική κινητοποίηση του εργατικού –λαϊκού– φοιτητικού κινήματος, που δεν παραδέχτηκε την ήττα του στα 1949, αλλά αγωνίστηκε και πάλεψε θέτοντας τη σφραγίδα του στις κοινωνικές, πολιτικές και εκπαιδευτικές πολιτικές που εφαρμόστηκαν στη χώρα.
Όσοι υποστηρίζουν ότι η Δημόσια και Δωρεάν Εκπαίδευση καθιερώθηκε στην Ελλάδα ως αποτέλεσμα πολιτικών παραχωρήσεων από την κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου –του πολιτικού της Παιδείας, όπως ορισμένοι τον χαρακτηρίζουν– στα 1964 μπορούν να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους διαβάζοντας το συγκεκριμένο βιβλίο. Με συγκεκριμένα στοιχεία και έρευνα σε αρχειακό υλικό ο συγγραφέας αποδεικνύει ότι οι πόθοι και οι αγώνες των παιδιών του ελληνικού λαού της περιόδου 1949-1963 για μια καλύτερη ζωή, με στόχο την οικονομική και κοινωνική άνοδο στη σκάλα της κοινωνικής κινητικότητας μέσω της Παιδείας και της μόρφωσης, αποτέλεσαν την κινητήρια δύναμη των πολιτικών αλλαγών που συντελέστηκαν την κρίσιμη εκείνη περίοδο και οδήγησαν στην επιβολή της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης του 1964, επιτρέποντας σε χιλιάδες παιδιά των χαμηλότερων κοινωνικών και οικονομικών στρωμάτων του πληθυσμού της χώρας «ν’ ανέβουν ένα σκαλοπάτι», σε μια κοινωνία που αρνούνταν να τους το επιτρέψει προδιαγράφοντας το μέλλον τους ανάλογα με την ταξική τους προέλευση.