Ο δολοφόνος με το καλαμάκι

Οι ιστορίες του αποπνέουν έντονη προκλητικότητα, εξετάζοντας θέματα όπως η εγωπάθεια, η εξουσία, η θρησκεία, αλλά και οι παγίδες της σύγχρονης τεχνολογίας και κουλτούρας. Τα σύμβολα, όπως το «ομοίωμα φαλλού» και η αλληγορική φιγούρα της Αφροδίτης, δημιουργούν γέφυρες ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, ενώ το ερώτημα για το αν η θεά περιπλανιέται ή χορεύει στα όνειρα αποτελεί μια ποιητική αναφορά στη διάβρωση των ιδανικών και των αξιών.

Το ύφος του Μακρή είναι ιδιαίτερα πολυδιάστατο: άλλοτε λιτό και λόγιο, άλλοτε καθημερινό, συχνά φλερτάρει με τη γλώσσα της πρόκλησης και του μαύρου χιούμορ. Με μια ματιά που ξεκινά από τη σάτιρα και φτάνει μέχρι τη σκληρή καταγραφή της κοινωνικής παρακμής, αναδεικνύει μια σειρά από χαρακτήρες και στιγμιότυπα που διαμορφώνουν έναν κόσμο οικείο και ταυτόχρονα αποξενωτικό.

Μέσα από τις έντονες περιγραφές και τις παραδοξότητες της αφήγησής του, ο συγγραφέας αγγίζει τα όρια του υπαρξιακού στοχασμού. Με σύμβολα όπως το καλαμάκι, ο ταριχευτής και οι δολοφόνοι χωρίς όπλα, δημιουργεί έναν κόσμο που μοιάζει απόλυτα «χαλασμένος» αλλά ταυτόχρονα ειλικρινά αναγνωρίσιμος. Οι αφηγήσεις του οδηγούν τον αναγνώστη σε μια αναμέτρηση με τη δική του αντίληψη για την ανθρώπινη φύση και τις σύγχρονες αξίες.

Αυτή η συλλογή διηγημάτων προσκαλεί τον αναγνώστη να εισέλθει σε έναν κόσμο σουρεαλιστικό και ρεαλιστικό συνάμα, όπου η ζωή, η τέχνη και η κοινωνική κριτική διαπλέκονται με τρόπο που αιχμαλωτίζει και προκαλεί τη σκέψη.