Πέρι έρωτος : Πλάτωνος «Συμπόσιον»: οι πολλαπλές αποχρώσεις του έρωτα

οι πολλαπλές αποχρώσεις του έρωτα

Συγγραφέας: Χρίστος Γούδης

Εικαστικά: Μαρία Παναρέτου

Έρωτας ως θεός και ο έρωτας ως το που προκαλείται από αυτόν τον μάγο κατ’ εξοχήν ανθρώπινο συναίσθημα θεό, βρίσκεται στο επίκεντρο μιας συζήτησης με εκλεκτούς συνδαιτυμόνες στα πλαίσια ενός εορταστικού συμποσίου που, μέσω της γραφίδας του Πλάτωνα, κατέστη το vade mecum των ανά τον κόσμο ερωτευμένων, και όχι μόνον αυτών.

Η αναζήτηση του ωραίου όχι μόνο στο σώμα αλλά και στην ψυχή αποτελεί ανώτερη μορφή έρωτα του συνήθους. Και ακόμη ανώτερη μορφή έρωτα είναι ο έρωτας της ωραιότητας της γνώσης, με απώτερη αναβαθμίδα τη γνώση του ωραίου αυτού καθαυτό, με την οποία ολοκληρώνει κανείς τη γνωριμία με το πραγματικά ωραίο, προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ για την αθανασία του ανθρώπου.

Το πως ο Πλάτωνας εννοεί αυτή την ύψιστη αναβαθμίδα του έρωτα γίνεται κατανοητό από την καταληκτική ενότητα το συμποσίου μέσα από ένα έμμεσο αλλά πολύ ζωντανό παράδειγμα διαπροσωπικής σχέσεως, το οποίο αντανακλά το βαθύτερο μήνυμα του έργου.