Ωδές άγραφων Ήλιων

Αινώ την ύπαρξη που απίθωσε η Ζωή

με τα χέρια του Αόρατου.

Κυκλοφόρησε η 2η έκδοση της ποιητικής συλλογής της Νεκταρίας Παπαθανασάκη «Ωδές άγραφων Ήλιων».

Το εξώφυλλο της έκδοσης κοσμεί η μοναδική ανάγλυφη τριημολία που εκτίθεται στην Ακρόπολη της Λίνδου. Φιλοτεχνήθηκε προς τιμήν του ναυάρχου Αγήσανδρου από τον γλύπτη Πυθόκριτο, τον δημιουργό της Νίκης της Σαμοθράκης.

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ

Ως Λόγος Ψυχής

Τείνω στην έλλειψη του Απόλυτου

Να Μυήσω και να Μυηθώ τον Άνθρωπο

Να εκτείνω το Φως σε Ωκεανούς

Πολέμους και Αθέατους αιώνες.

Σε 45 ποιήματα υμνεί το Αιώνιο Κάλλος, τη Ζωή, το Πάνσοφο Φως, τον Έρωτα, τον Δημιουργό, την Γλώσσα των Ελλήνων, την Ελευθερία, την Άνοιξη, την Ανάσταση.

Πώς θα μπορούσε από τη συλλογή ποιητικών σκέψεών της να λείπει η Ωδή στο νησί της Ρόδου, όπου τα τελευταία χρόνια κατοικεί.

ΩΔΗ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ

Ω! Του Ηλίου Στέμματος Θυγάτηρ διαλεχτή,

Απολλώνιο θρέμμα.

Ω! Της θαλάσσης Κόρη πεφιλημένη.

Των Ασμάτων περιχαρής και

της Εξάπολις περιτρανής.

Των Τεχνών θριαμβεύεις χάρη και

της Άχραντης Πόλης κοσμείς το Ναό.

Των Μουσώνων και των χελιδονιών

άνομο κραταίωμα.

Η μορφή σου μαρμαίρει,

ούσα Δολιχή.

Ω! Ρόδος, Ιέρεια της Άνοιξης!