Μυθωδία των Άνω

ως μύηση στο Όλον Μυστήριο…

Με σαράντα έξι ποιήματα που υμνούν το Φως, έσωθεν και έξω, το ανθρώπινο Μεγαλείο, τις Αρχές και Αξίες με τις οποίες γαλουχηθήκαμε, επανέρχεται η ποιήτρια Νεκταρία Παπαθανασάκη.

Γενώμεθα εγγύτερα άυλοι κληρονόμοι,

πάσχοντες διττά ως Φως εκ του μακρόθεν

και ως Σκότος εκ του συστάδην.

Οι υπενθυμίσεις και επισημάνσεις της ιδιαίτερα σημαντικές και ελπιδοφόρες στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε.

Ως μύθος διελεύσεται η Αλήθεια

Ως μυθωδία των Άνω συνεπαγόντων

Ως αλληγορία των Πάντων κτησόμεθα

Ως μέθεξις παθούσα στην εορτή

κυοφορούσας Χριστότητος Άνοιξη.

Παρηγορητικός λόγος διατρέχει τα ποιήματα, μέσω των οποίων Σκέψεις και Αλήθειες έρχονται στο Φως.

Ποίηση είναι ο άνθρωπος

και η ορφάνια του

λαμβανόμενη ως αδυσώπητο κλέος.