Σουπερνόβα

απότομα,

με μιας,

χωρίς αναστολή,

χωρίς δεύτερη σκέψη,

χωρίς φρένο,

χωρίς φόβο,

άτσαλα,

απρόσεκτα,

γίνανε οι δύο ένα.

Και σε μια στιγμή που κράτησε έναν αιώνα,

με μια κίνηση οριστική,

σα τον μπαλτά που σκάει στο ξύλο,

σα τον κεραυνό που σκάει στη γη,

σα την πληγή που κακοφόρμισε,

βίαια,

το ένα έμεινε μισό.

Μια διαδρομή από το φως στο σκοτάδι.

Ένα ταξίδι από τη γέννηση ως την καταστροφή.

Η πορεία ενός έρωτα από την απόλυτη λάμψη στην αστρική έκρηξη που αφήνει πίσω της συντρίμμια.

Με λέξεις που καίνε και μαλακώνουν ταυτόχρονα, υφαίνεται μια ποιητική αφήγηση για όσους έχουν βιώσει τις εξαιρετικές δυνάμεις του έρωτα και έχουν γευτεί την πτώση. Και για όσους πιστεύουν ότι ακόμα και από τα συντρίμμια, μπορεί ακόμα να γεννηθεί κάτι νέο και όμορφο.