(Κασετίνα) Στην ποιητική των γραμμών
Περιγραφή:
Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΗΣ ΜΟΝΤΕΡΝΑΣ ΤΕΧΝΗΣ
Από τα μέσα του 19ου αιώνα μεγάλες αλλαγές πολιτικές, κοινωνικές, πνευματικές, επιστημονικές, και οικονομικές, μετακινήσεις πληθυσμών αναζήτησης εργασίας και χώρου για καλύτερη διαβίωση, καθόρισαν τη ζωή και την ψυχολογία του νεοτερικού ανθρώπου οδηγούμενου ιστορικά σε παγκόσμια συνύπαρξη και τύχη από τη συνεχή εναλλαγή των εξελίξεων στις κοινωνικές μετακινήσεις και αναπροσαρμογές εκμεταλλευτών και καταπιεζόμενων οι οποίες προκύπτουν από αγώνες και επαναστάσεις, από ανεξέλεγκτες φυσικές αλλαγές αλλά και από σκόπιμες οργανωμένες παρεμβάσεις κρατικών ή πολιτικών δυνάμεων. Παράλληλα αναπτύσσεται επιστημονική αντίληψη του κόσμου και της ζωής ενισχυμένη με εθνική συνείδηση.
ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΥΣΗ ΤΟΜΗ
Οι Έλληνες πήραν γύρω στα 650 π.Χ. τις αιγυπτιακές μονάδες μέτρησης μήκους: τον Βασιλικό ή μεγάλο πήχη και τον μικρό πήχη, προσαρμόζοντάς τους στη δική τους αισθητική δημιούργησαν τους πόδες με διαφορετικά μεγέθη για διαφορετικά εργαστήρια. Όλοι οι πήχεις είχαν 16 μοιράσματα με ανάλογη αντιστοιχία με τα μοιράσματα του ανθρώπινου σώματος στα 10 μοιράσματα στα 6 και 4. Το ίδιο και τα αιγυπτιακά όμως με συγκεκριμένες ιερατικές προλήψεις. Οι αναλογίες στα όριά τους έδιδαν αξίες που ονομάστηκαν χρυσές τομές. Ο Πυθαγόρας διατύπωσε μαθηματικά αυτό το μοίρασμα με τον αριθμό 1,618.
Η ΑΙΓΑΙΟΠΕΛΑΓΙΤΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ
Το θέμα μας οδηγεί με μοναδικό φως στο απέραντο μπλε-γαλάζιο=λουλακί του Αιγαιοπελαγίτικου ουρανού και θάλασσας. Κυρίως στον Κυκλαδικό χώρο και στις ακτές του Αιγαίου, με καθαρότητα σε έκταση, η οριζόντια της θάλασσας και η καμπύλη του ουράνιου χώρου, με την πορεία του ήλιου ανατολή-δύση να υπαγορεύουν την κάθετη από ουρανό στη γη και αντίστροφα, μεταφέροντάς μας στις ενωτικές του απόλυτου άσπρου των ασβεστωμένων σπιτιών και εκκλησιών στα νησιά μας. Με μεταφυσική πίστη στο Θεό, αλλά και τη μόνη φυσική νοητή γραμμή σύνδεσης με το Σύμπαν και τη δημιουργία του - αναγκαίας συνύπαρξης του συμβόλου της σωματικής ζώσης ανθρώπινης παρουσίας μαζί τους, για μια δυνατότητα να είναι εναρμονισμένα άδηλα και πραγματικά στον χώρο, με κοινό γνώρισμα τη γεωμετρικότητα στη δημιουργία τους.
