Η σελίδα που ήθελε να πετάξει

παλιού καιρού, κλειδωμένη σε ένα συρτάρι, χωρίς φως κι αέρα, ώσπου ανακάλυψε τη δύναμη της, την

ανάσα ζωής, τη δική της αναπνοή.

Μυρίζει τον ήλιο - Φυσάει σκοτάδια.

Μυρίζει χαρά - Φυσάει λύπες.

Μυρίζει ουράνια τόξα - Φυσάει το γκρίζο.

Μυρίζει μουσική - Φυσάει θορύβους.

Μυρίζει το όνειρο της - Φυσάει κάθε δυσκολία.

Τρέχοντας από τη μια δουλειά στην άλλη, όπως ο σύγχρονος άνθρωπος, η Σελίδα κάνει έναν αληθινό αγώνα

μετ’ εμποδίων. Κι αλλάζει, μεταμορφώνεται! Το λευκό χαρτί αποκτάει πεντάγραμμα, ποίηση, δάκρυα και

χρώματα. Κάθε βήμα την οδηγεί πιο μπροστά στο μονοπάτι της ζωής.

Ή Σελίδα είναι έτοιμη για τη μεγάλη απογείωση!

Εμείς πότε θα πετάξουμε;