ΟΨΙΜΟΝ ΦΩΣ

Κάπνιζε πολλά τσιγάρα.

θαρρείς ο καπνός της χάριζε

εκείνο το ταξίδι που ποτέ δεν πήγε. Βάθυνε το δέρμα από τότε,

γέμισε χαράδρες

απ’όπου ακούγονταν οι λυγμοί αόρατων σκύλων.

Πάντα μετρούσε την αμφιβολία.

Τρία τσιγάρα, δύο ευρώ, πρώτη βάρδια, καθόλου ζωή.

Σήμερα έχει γενέθλια,

Μια λάμψη στην εργαζόμενη αδράνεια. Ξεχνιέται για λίγο η όραση

κι αυτό είναι μέγα θαύμα

πριν γίνεις πάλι

ο γνωστός σου άγνωστος.