Όμως η σάρκα ακόμα απαλή

Έχω βδομάδες μήνες χρόνια να ηρεμήσω, αν υπήρξα ήρεμη ποτέ

Λύγισέ με κυριάρχησέ με εξαπάτησέ με, μόνο μη σωπαίνεις

Δάκρυα κόκαλα σάλιο, ιστοί ούρα σπέρμα, αυτά υπάρχουν μέσα μου

Η ζωή μου δεν διαφέρει από τη ζωή άλλων ανθρώπων

Κι ό,τι απομένει είναι πάντα απαλό