Τα Ιταλικά ποιήματα

Τὰ ἰταλικὰ ποιήματα ποὺ συμπεριλαμβάνονται στὸν τόμο αὐτὸν γράφηκαν στην Ἑλλάδα καὶ τὴν Ἰταλία ἀπὸ τὸ 1931 ἕως καὶ τὸ 1940, ἕναν χρόνο δηλαδὴ πρὶν ἀπὸ τὸν θάνατο τοῦ ποιητῆ.

Οἱ μεταφράσεις τῶν ἰταλικῶν ποιημάτων τοῦ Γιώργου Σαραντάρη ἀφιερώνονται σὲ ὅλους ἐκείνους ποὺ ἀνακάλυψαν, προσέγγισαν, ἀγάπησαν καὶ ἀσχολήθηκαν μὲ τὸν ποιητὴ καὶ τὸ ἔργο του. Γιατὶ ἡ ποίηση δὲν ἔχει ἀναγνῶστες, ἔχει ἐραστές.

Τηλέμαχος Χυτήρης

Ὁ Γιῶργος Σαραντάρης γεννήθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη τὸ 1908. Ἀπὸ τὸ 1912 ἕως τὸ 1931 ἔζησε στὴν Ἰταλία, ὅπου καὶ σπούδασε νομικὰ στὴν Μπολόνια καὶ στὴ Ματσεράτα. Στὴν ἰταλικὴ γλώσσα ἔγραψε καὶ τὰ πρῶτα ποιήματά του. Ἔγραψε ἐπίσης στὰ γαλλικά.

Τὸ 1931 ἐπέστρεψε στὴν Ἑλλάδα, μπῆκε στοὺς λογοτεχνικοὺς κύκλους τῆς ἐποχῆς καὶ κυκλοφόρησε τὶς συλλογὲς Οἱ ἀγάπες τοῦ χρόνου (1933), Τὰ οὐράνια ποιήματα (1934), Ἀστέρια (1935), Στοὺς φίλους μιᾶς ἄλλης χαρᾶς (1940). Ἐπίσης δημοσίευσε τὰ δοκίμια Συμβολὴ σὲ μιὰ φιλοσοφία τῆς ὕπαρξης (1937), Ἡ παρουσία τοῦ ἀνθρώπου (1938) καὶ τὸ Δοκίμιο λογικῆς σὰν θεωρία τοῦ ἀπόλυτου καὶ τοῦ μὴ ἀπόλυτου (1939).

Ὁ Γιῶργος Σαραντάρης πῆρε μέρος στὸν πόλεμο τῆς Ἀλβανίας τὸ 1940. Στὸ μέτωπο ἀρρώστησε ἀπὸ τύφο καὶ μεταφέρθηκε στὴν Ἀθήνα, ὅπου καὶ πέθανε τὸ 1941 σὲ ἡλικία 33 ἐτῶν.