Ημερολόγιον ντελίβερι

Περιγραφή:

Την πρώτη φορά που μου άνοιξε κάποιος με το βρακί, έπαθα σοκ! Δεν μπορούσα να αντιληφθώ την αγένεια, το πόσο μπορεί κάποιος να υποτιμά τον ντελιβερά. Έκτοτε βέβαια, προέκυψαν κι άλλα περιστατικά. Αγένειες, παραξενιές, θράσος, προσβλητική συμπεριφορά, αλλά και ευτράπελα περιστατικά. Ζούμε ανάμεσά τους, ή ζουν ανάμεσά μας; Το θέμα είναι ότι, όπως διαπίστωσα, πολύς κόσμος, όταν πάει σπίτι του, εκτός από τα ρούχα και τα παπούτσια του, βγάζει και το προσωπείο του. Και είναι ο πραγματικός του εαυτός. Τον οποίο, ο ντελιβεράς έχει το δυσάρεστο προνόμιο να αντικρύζει. Γι αυτό και θεωρώ ότι το ντελίβερι είναι κοινωνιολογική έρευνα. Και όχι μόνο. Γιατί στο ντελίβερι αντανακλώνται πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές. Το ντελίβερι πέρασε και αποτύπωσε τις καλές εποχές της οικονομικής φούσκας, τα μνημόνια, την πανδημία και, τώρα, τη μεταμνημονιακή εποχή. Όποια κατάσταση κι αν περνάει η χώρα και οι κάτοικοί της, αποτυπώνονται στο ντελίβερι. Στο τι παραγγέλνουμε, πώς παραγγέλνουμε, πώς συμπεριφερόμαστε, τι τρώμε, πώς τρώμε, πόσοι έχουν, πόσοι δεν έχουν, ποιοι μπορούν να κάνουν διακοπές το καλοκαίρι και ποιοι όχι. Όλες οι συνήθειες, παλιές ή νέες, αποτυπώνονται στο ντελίβερι. Το αν αλλάζει η κοινωνία και πώς και με τι ρυθμό, αντανακλάται στο τι παραγγέλνουμε, πώς παραγγέλνουμε και πότε παραγγέλνουμε. Κι αυτό μπορεί να είναι είτε εξοργιστικό, είτε αστείο, είτε τραγελαφικό, είτε ξεκαρδιστικό. Και μπορεί καμιά φορά, να αποτελέσει υλικό για βιβλίο.