Δίκαιο επιταγής

Το έργο χωρίζεται σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος αποτελείται από μια αναλυτική γενική εισαγωγή όπου παρουσιάζονται με τρόπο εύληπτο και κατανοητό τα χαρακτηριστικά, τα αποτελέσματα έκδοσης και τα είδη των επιταγών, αλλά και άλλα επιμέρους βασικά ζητήματα. Με το παραπάνω περιεχόμενο, το πρώτο μέρος του έργου αποτελεί ένα απαραίτητο βοήθημα για την κατανόηση όλων των βασικών σημείων της ύλης της επιταγής, που προετοιμάζει τον αναγνώστη πριν προχωρήσει σε ειδικότερα, δυσεπίλυτα ζητήματα που απαιτούν εξειδικευμένη γνώση.

Στο δεύτερο και κυρίως μέρος του έργου ακολουθεί κατ’ άρθρο ερμηνεία των άρθρων 1-82 του ν. 5960/1933. Έμφαση δίνεται σε δυσεπίλυτα ζητήματα που ταλανίζουν την πράξη και τον εφαρμοστή του δικαίου, όπως είναι –μεταξύ πολλών– η εγγύτερη πραγματολογική προσέγγιση των όρων «εκδίδων επιταγή» και «εκδότης επιταγής» που χρησιμοποιεί ή εννοεί ο νόμος σε πολλές κατ’ ιδίαν διατάξεις του, το ζήτημα της ευθύνης της πληρώτριας τράπεζας (άρθρα 32, 34 επ.), η μεταχρονολόγηση της επιταγής και οι διατάξεις περί αναγωγής του «τελευταίου» κομιστή προς πληρωμή της «ναυαγήσασας» επιταγής και περί αναγωγής του πληρώσαντος εξ αναγωγής υπόχρεου προς απόδοση των καταβληθέντων (άρθρα 45 επ. ν. 5960/1933), ιδίως σε σχέση με την τελευταία διατύπωση της νέας φιλοτραπεζικής διάταξης του άρθ. 79 § 5 του νόμου.

Η μεγάλη συχνότητα με την οποία στην πράξη οι κομιστές ακάλυπτων επιταγών προσφεύγουν για την προστασία τους πρωτίστως στις ισχύουσες διατάξεις του κοινού και δη του ποινικού δικαίου οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και σε έλλειμμα ορθής εφαρμογής των υφιστάμενων κανόνων και αρχών του ενιαίου νόμου περί επιταγής, όπως έχουν ενσωματωθεί στον ισχύοντα ν. 5960/1933. Γι’ αυτό, η ιδιαίτερη μελέτη των αναφερθέντων ζητημάτων του εξακολουθεί να είναι, χάριν ορθότερης εφαρμογής, επίκαιρη και επιτακτική.