Το φιλμ-δοκίμιο και οι πολιτικές αισθητικές του

«Εφόσον λοιπόν η ανάγκη να δούμε το σινεμά ως εργαλείο σκέψης είναι ακόμη (και σήμερα περισσότερο από ποτέ ίσως) ένα σύγχρονο επείγον ζήτημα, κάθε βιβλίο που το εκθέτει και το παραθέτει εξ’ ορισμού ως τέτοιο είναι μια βιβλιογραφική προσθήκη όχι για ενδεχόμενες ακαδημαϊκές αξιώσεις αλλά για την καθημερινή και από όλους, θεατές και δημιουργούς, ανάγνωση του μέσου: ως πρόταση «μάχης». Τέλος, αποτελεί ταυτόχρονα και μια φιλμογραφική αναφορά βάσης.

Ο Δημήτρης Κεχρής ασκείται και στην καλλιτεχνική πράξη, με όποιους όρους αυτό είναι δυνατό στο σημερινό άνυδρο, μέσα στη σωρεία τεχνών, τοπίο. Έτσι, η θεώρηση της ιδιαίτερης αυτής ιστορίας του μέσου δεν βασίζεται σε αυθαίρετα θεωρητικά χαρακτηριστικά, αλλά τοποθετείται πρακτικά, ώστε η κατανόηση του να αποτελεί ταυτόχρονα και εργαλείο προσωπικής έκφρασης. Κάτι που τονίζει το βασικό στοιχείο του μοντερνιστικού προτάγματος, σύγχρονου όσο και ο κόσμος ο οποίος σήμερα ζούμε εδώ και τώρα: τη σύνδεση της πράξης με την θεώρησή της και ανάποδα, της θεωρίας με την πρακτικότητα χρήσης της. Προϋπόθεση, συνθήκη και παράμετρος ώστε η τέχνη, μέσω της κατανόησης του χαρακτήρα της, να φτάσει να γίνει διάχυτη σαν πρώτη ύλη παντού ως ενεργό όπλο πολιτισμικών αλλαγών».

Από το επίμετρο της έκδοσης