Δομοκός

Βιωματικές εμπειρίες από τη δεκαετία του ΄40, δύο γυναικών που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στο Δομοκό, την όμορφη και γραφική γενέτειρα του γράφοντα. Δύο επεισόδια στην κωμόπολη κατά την αποχώρηση των Γερμανών το φθινόπωρο του 1944, ένα χαστούκι στην πλατεία αρχές του 1945 και μία διήγηση για τις συνθήκες κράτησης στα κρατητήρια γυναικών της Λαμίας στην περίοδο του εμφύλιου, «η μία πάνω στην άλλη σαν σαρδέλες κι ένα ράντζο στη γωνία».

Ήταν το κέντρισμα.

Ακολούθησε έρευνα σε βάθος που οδήγησε στην αποκάλυψη νέων γεγονότων και ως εκ τούτων διευρύνθηκε ο αριθμός των αφηγητών αλλά και ο θεματικός και συνάμα χρονικός ορίζοντας των αφηγήσεων. Η εικόνα της κωμόπολης τη δεκαετία του ΄30, ήρθε ως λογικό ή, το ακριβέστερον, ως φυσικό επακόλουθο για να καταδειχθούν οι αντιθέσεις αλλά και η αλληλοσύνδεση των δύο δεκαετιών, καθώς και οι σημαντικές αλλαγές που επήλθαν και οδήγησαν στη διαμόρφωση μίας νέας κοινωνικής πραγματικότητας στις αρχές της δεκαετίας του ΄50 στο Δομοκό.

Κατ΄ αυτό τον τρόπο αναδύονται ιστορίες που αλληλοσυνδέονται αλλά έχουν και τη δική τους ξεχωρ-στή αξία, αντικατοπτρίζοντας δύσκολες καταστάσεις και σκληρές πραγματικότητες κρυμμένες βαθιά για πολλά χρόνια, αλλά όχι διαγραμμένες από τη μνήμη και προπάντων από την ψυχή... Αξιακοί κώδικες που αλληλοπλέκονται, με σκληρό τίμημα, και στάσεις ζωής που δοκιμάζονται στα όρια της αντοχής τους, αν δεν τα ξεπερνούν, απόρροια της συγκεκριμένης εποχής και των συνθηκών που τη σημάδεψαν.

Σκόρπιες μνήμες στην αρχή που πλήθυναν στη συνέχεια από τους αφηγητές, ταξινομημένες και συνδεόμενες με στοιχεία της έρευνας, συνέθεσαν το παζλ του αναγνώσματος για την όμορφη και γραφική κωμόπολη, που δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια μικρή κουκκίδα του χάρτη στο μέσον περίπου της Ελλάδας.