Υποστιγμή

Η ποιητική αυτή συλλογή προσπαθεί να περπατήσει στις ατραπούς των μύχιων σκέψεων. Έχοντας ως πυξίδα τις λέξεις στήνονται σκηνικά, άλλοτε από τη μυθολογία, άλλοτε από τη φύση, άλλοτε από τη ρωγμή της πραγματικότητας. Εκεί, στις εικόνες των ποιημάτων βρίσκεται η παρηγοριά, η ελπίδα, ο προβληματισμός για ένα μέλλον άδηλο, ίσως κάποιες φορές σκοτεινό. Η αγάπη, όμως, όπως καταδεικνύει ο Βιργίλιος, όλα τα νικά (amor omnia vincit, Vergil, Eclogues, 10.69), είναι εκεί πίσω από κάθε λέξη να δίνει δύναμη στη στιγμή, σαν μία υποστιγμή εγκαρτέρησης και ψυχικής ισορροπίας.