Οι Διαβιβάσεις στο Έπος του '40
Περιγραφή:
…Τα στούκας έχουν καταστρέψει τα παρατηρητήρια κι όσες τηλεφωνικές γραμμές επισκευάστηκαν τη νύχτα, κόπηκαν κι αυτές πάλι από τις οβίδες. Ο δεκανέας των Διαβιβάσεων εντόπισε τον τηλεφωνικό στύλο που είχαν κοπή τα σύρματα. Ζώστηκε αμέσως τ’ αγκαθωτά πέδιλα κ’ έτρεξε να τον ανεβεί. «Θα σε σκοτώσουν οι Γερμανοί, περίμενε να νυχτώσει» του είπα, μα εκείνος μου απάντησε πως ο φρούραρχός μας βιάζεται να μιλήσει από το τηλέφωνο, ανέβηκε το στύλο και δέθηκε με τη ζώνη του. Είδαμε μια ριπή να χτυπά το στύλο ακριβώς κάτω από τα πόδια του, μα ο δεκανέας περιορίστηκε να πει: «Έννοια σου, φρούραρχε, ό,τι και να συμβεί, εγώ θα σου δώσω φωνή». Και πραγματικά ένωσε και τις δυο κομμένες γραμμές, μα πριν προφτάσει να κατέβει, άλλη ριπή τον πέτυχε κατάστηθα…
Για πρώτη φορά ένα βιβλίο πραγματεύεται τη δραστηριότητα των Διαβιβάσεων του Ελληνικού Στρατού κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αποτέλεσμα εξαετούς έρευνας, παρουσιάζει την ιστορία, την εξέλιξη, την οργάνωση, το προσωπικό, τα προβλήματα και την, μέχρι τώρα αφανή, πολεμική δράση των Διαβιβάσεων στα μέτωπα Αλβανίας-Βουλγαρίας, στη Μάχη τη Κρήτης, στη Μέση Ανατολή, στις επιχειρήσεις του Ιερού Λόχου και της 3ης Ελληνικής Ορεινής Ταξιαρχίας στην Ιταλία.
Το κείμενο περιλαμβάνει λεπτομέρειες σχετικά με τα υλικά τηλεπικοινωνίας, τα οχήματα, τα κρυπτογραφικά μέσα, τις υποκλοπές και τα ραδιογωνιόμετρα. Παρέχει πληροφορίες για τις προμήθειες υλικού διαβιβάσεων και παρουσιάζει την κατάσταση των προπολεμικών τεχνικών υποδομών της χώρας (επικοινωνιών, εξηλεκτρισμού, σιδηροδρόμων, βιομηχανίας και ραδιοφωνίας). Εξετάζονται οι επικοινωνιακές δυνατότητες των συμμάχων αλλά και των ιταλικών-γερμανικών δυνάμεων. Το έργο ολοκληρώνεται με αναφορά στους τότε διοικητές των Μονάδων Διαβιβάσεων, με τη παρουσίαση της εξέλιξης των διακριτικών και οπλοσήμων των Τηλεγραφητών-Διαβιβάσεων από το 1888 έως σήμερα και κλείνει με την ιστορία της Στρατιωτικής Ταχυδρομικής Υπηρεσίας.
Προλογίζει η Κωνσταντίνα Μπότσιου, Καθηγήτρια Ιστορίας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, η οποία αναφέρει μεταξύ άλλων: «Το βιβλίο του Χρήστου Νοταρίδη έρχεται να καλύψει ένα κενό στην ελληνική βιβλιογραφία …αποτελεί μία πλουσιώτατη πηγή πληροφοριών και αναλύσεων …περιέχει σπάνιο αρχειακό, φωτογραφικό και βιβλιογραφικό υλικό …ένα θησαυρό από περιγραφές συσκευών…».
