Η στρατηγική πολιτική της συναίνεσης
Περιγραφή:
Το ερώτημα, το οποίο πλανάται διαρκώς είναι γιατί η πολιτική συνεχώς περιθωριοποιείται και δεν αντιδρά στην επαπειλούμενη ισοπέδωση δικαιωμάτων και αξιών, στην διαιώνιση ανισοτήτων, στην διάβρωση των δημοκρατικών θεσμών, στην απληστία του υπερεθνικού κεφαλαίου, στον ισοπεδωτικό τρόπο λειτουργίας των αγορών. Έχει γίνει η πολιτική υποχείριο των υπερεθνικών οικονομικών κέντρων, πειθήνιο όργανο των μηχανισμών της αγοράς, έρμαιο της επεκτατικής κυριαρχίας του οικονομικού φονταμενταλισμού; Και οι πολίτες; Γιατί δεν αντιδρούν και δεν επιδιώκουν την ανατροπή αυτής της πολιτικής, που υποτάσσεται στα γρανάζια μιας αγοραίας αντίληψης, η οποία δε διστάζει να οδηγείται σε ακρότητες και ισοπεδωτικές πρακτικές; Μήπως τελικά οι πολίτες έχουν συμβιβαστεί με το γεγονός ότι η πολιτική ακολουθεί την οικονομία και υποτάσσεται σε αυτήν και προτιμούν την ελευθερία της αγοράς από τη νομική ελευθερία…
Στο περιβάλλον της ύστερης νεωτερικότητας, τα πολύπλοκα προβλήματα διαμορφώνουν συνθήκες αβεβαιότητας και ανασφάλειας και απαιτούν υπεύθυνη αντιμετώπιση και επεξεργασμένες επιστημονικά λύσεις. Χρειάζεται να διαμορφωθεί κουλτούρα γόνιμης αμφισβήτησης, η οποία δεν θα εξαντλείται στη διαμαρτυρία αλλά θα προχωρά στην αναζήτηση δημιουργικών λύσεων. Η ποιοτική διαμαρτυρία, πάντα υπό την προϋπόθεση ύπαρξης ισχυρής αξιακής πνευματικής βάσης και επιστημονικής τεκμηρίωσης, αν και φαντάζει ανίσχυρη απέναντι στην φαινομενικά απόλυτη δύναμη των οικονομικών συμφερόντων, δεν μπορεί να υποτιμηθεί. Όπως δεν μπορεί να υποτιμηθεί και η δύναμη των πολιτών και η ορμή των κινημάτων, ακόμη κι αν παρουσιάζονται χωρίς ιδεολογική ταυτότητα, η αναζήτηση της οποίας αποτελεί καθοριστικό και αποφασιστικό βήμα, σε ένα κόσμο ραγδαίων εξελίξεων, ανατροπών και μεταβολών…. Τα στοιχεία που μπορούν να συνθέσουν τη νέα πραγματικότητα υπάρχουν και ο ρόλος της πολιτικής της συναίνεσης συνίσταται ακριβώς στην εξασφάλιση τρόπων για τη σύνθεσή τους, για τη σύνθεση της νέας πραγματικότητας... Η πολιτική μπορεί να δώσει απαντήσεις, αναζητήσεις και λύσεις και η υλοποίησή τους δύναται να πραγματοποιηθεί με τη στρατηγική της συναίνεσης και με προτεραιότητα στην ισορροπία του συμβιβασμού.
