Λογιστική και Πρακτική Αντιμετώπιση του Φ.Π.Α.
Περιγραφή:
Στο έργο αυτό καταβλήθηκε προσπάθεια να συνδυασθεί η Λογιστική θεωρία με τους κανόνες της φορολογικής νομοθεσίας που αφορούν τον φόρο προστιθέμενης αξίας, ο οποίος καθιερώθηκε στη χώρα μας από 1/1/1987. Κάθε κανόνας φορολογικού δικαίου εμπεδώνεται, και με λογιστική έκφραση πλέον απεικονίζεται με αριθμητικά μεγέθη.
Πλήθος υπολογαριασμών του Γ.Λ.Σ. σχεδιάστηκαν για να εξυπηρετήσουν φορολογικούς σκοπούς.
Η καθιέρωση όμως του Γ.Λ.Σ. (ν. 1041/1980) προηγείται της έναρξης εφαρμογής του νόμου περί του Φ.Π.Α. και ήταν επόμενο να μην γίνει η αναγκαία πρόβλεψη από αυτό, του Λογιστικού χειρισμού των κανόνων του.
Οι σχετικές γνωματεύσεις του Ε.Σ.Υ.Λ., οι οποίες επακολούθησαν και ιδιαίτερα αυτή της ανάπτυξης των υπολογαριασμών του Φ.Π.Α. ικανοποίησαν μέρος των λογιστικών αναγκών που προκύπτουν κατά την εφαρμογή του νόμου.
Ιδιαίτερα, στο έργο αυτό καταβλήθηκε προσπάθεια ανάπτυξης των υπολογαριασμών της γενικής λογιστικής με αντίστοιχη συλλειτουργία τους με τους υπολογαριασμούς του Φ.Π.Α. για κάθε κανόνα που υπαγορεύεται από τις διατάξεις του νόμου περί Φ.Π.Α.
Η ανάπτυξη των οικονομικών σχέσεων της χώρας μας με τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επέβαλαν την ανάγκη εκσυγχρονισμού και προσαρμογής του όλου φορολογικού μας συστήματος, με εκείνα τα συστήματα φορολογίας που ισχύουν στα λοιπά κράτη-μέλη της ένωσης.
Η καθιέρωση του φόρου προστιθέμενης αξίας (Φ.Π.Α.) από 1/1/1987 με το νόμο 1642/86 αποτέλεσε σημαντικό παράγοντα προώθησης σε εκσυγχρονισμό του τομέα της έμμεσης φορολογίας. Ο Φ.Π.Α. αντικατέστησε έναν σημαντικό αριθμό έμμεσων φόρων, όπως το φόρο κύκλου εργασιών (εκτός του ΦΚΕ που επιβάλλεται στα απαιτητά ασφάλιστρα και δικαιώματα των ασφαλιστικών επιχειρήσεων), τα τέλη χαρτοσήμου των εμπορικών συναλλαγών, τον ειδικό φόρο των εισαγόμενων αγαθών καθώς και άλλους φόρους κατανάλωσης μικρότερης σημασίας από άποψη εσόδων, με συνέπεια να επιτευχθεί απλοποίηση στο σύστημα των έμμεσων φόρων.
Δεν αντικαταστάθηκαν από το Φ.Π.Α. και εξακολουθούν να ισχύουν, οι δασμοί των εισαγωγών, οι ειδικοί φόροι δαπανών, όπως π.χ. των αυτοκινήτων, των καπνοβιομηχανικών προϊόντων, οι Δημοτικοί και άλλοι ειδικοί φόροι και τέλη. Η αντικατάσταση και η ενσωμάτωση όλων αυτών των φόρων και τελών στο Φ.Π.Α., θα απαιτούσε την χρησιμοποίηση υψηλών συντελεστών φορολόγησης οι οποίοι θα είχαν ως αποτέλεσμα την δυσχερή εφαρμογή του νέου αυτού φόρου και κατ’ επέκταση την αδυναμία άσκησης οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής των κυβερνήσεων, μέσω της φορολογίας.
