Αθαλάσσα

Περιγραφή:

Σαράντα τόσα χρόνια μετά το 1974, η  Κυπριακή Δημοκρατία αποφάσισε  να ταυτοποιήσει τα οστά όσων ασθενών του Ψυχιατρείου Αθαλάσσας σκοτώθηκαν κατά τον βομβαρδισμό του Ιδρύματος από την τουρκική αεροπορία. Τα ζητήματα, όμως, που προέκυψαν υπήρξαν πολλά. Ζούσαν  ακόμα συγγενείς τους, ώστε να δώσουν αίμα για την έρευνα; Και, αν ναι, θα ήθελαν να συμβάλουν σε κάτι τέτοιο; Αρκετοί μόνιμοι τρόφιμοι  είχαν εγκαταλειφθεί και ξεχαστεί στο ψυχιατρείο, ακόμα και από τους δικούς τους, ως αποτέλεσμα των κοινωνικών προκαταλήψεων της εποχής. Και  ποια “ταυτότητα” θα διακριβωνόταν; Του  ατόμου πριν από τον εγκλεισμό του ή μετά;  Κάμποσοι ασθενείς, με την “άλλη” λογική τους, υπό το βάρος των προβλημάτων τους, είχαν από μόνοι τους  αποπροσωποποιηθεί.

       Ο μύθος, λοιπόν, του μυθιστορήματος αναφέρεται στη ζωή  εντός του ψυχιατρείου κατά τη δεκαετία που προηγήθηκε (1964-1974), σκιαγραφεί αυτή την “άλλη” μικροκοινωνία, στην οποία αντανακλώνται και προσλαμβάνονται με διαφορετικούς όρους - ανάμεσα στο παράλογο και το κοινώς νοούμενο λογικό - τα όσα συμβαίνουν  και στο ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο: ο έρωτας, το καλό, το κακό, η πολιτική, η ειρήνη, ο πόλεμος.

      Μια αδιόρατη κλωστή χωρίζει τα δύο πεδία, τη λογική και το παράλογο, καθώς κυλούν τα χρόνια αυτής της   δεκαετίας και οι ήρωές μας μετεωρίζονται πάνωθέ της. Στα χρόνια εκείνα  άλλωστε  διαδραματίζονται γεγονότα εξόχως σημαντικά και οι ακραίες εκφάνσεις τους εκδηλώνονται ως ένα κρίσιμο σταυροδρόμι του 20ού αιώνα, μετά τους δύο Παγκοσμίους Πολέμους, στην Κύπρο, την Ελλάδα, στον κόσμο.

Ο Κώστας Λυμπουρής γεννήθηκε στη Λευκωσία της Κύπρου, υπηρέτησε ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση, φτάνοντας στον βαθμό του λυκειάρχη. Δραστήριο μέλος της συνδικαλιστικής οργάνωσης των καθηγητών και του Συνδέσμου Ελλήνων Κυπρίων Φιλολόγων, στην προεδρία του οποίου υπηρέτησε για εφτά χρόνια. Διηγήματά του δημοσιεύτηκαν στα λογοτεχνικά περιοδικά Ύλαντρον, Πόρφυρας, Νέα Ευθύνη, Η λέξη, Νέα Εποχή και Άνευ. Εξέδωσε τις συλλογές διηγημάτων Προσωρινά κλειστό (Πλανόδιον, 2006), Για μια μικρή παύλα (Κέδρος, 2011), και Των ημετέρων άλλων (Παράκεντρο, 2014, Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας της Κυπριακής Δημοκρατίας), και το μυθιστόρημα Επιβάτες φορτηγών (Πάπυρος 2017). Από το 2008 μέχρι το 2011 υπηρέτησε ως Μορφωτικός Ακόλουθος στην πρεσβεία της Κύπρου στην Αθήνα.