H διατάραξη της κυριότητας
Περιγραφή:
Η παρούσα μονογραφία προσεγγίζει την καθολική και συστηματική ανάλυση όλων των αναφυόμενων ουσιαστικών και δικονομικών ζητημάτων που άπτονται της διατάραξης της κυριότητας.
Εκκινεί στο πρώτο κεφάλαιο, από την έννοια της διατάραξης, η οποία δεν είναι στατική και αναλύεται το πεδίο εφαρμογής της, με τις ειδικότερες κατ’ ιδίαν περιπτώσεις. Στο πεδίο της διατάραξης δεν θα μπορούσαν να μην ερευνηθούν οι αμφιλεγόμενες περιπτώσεις της λεκτικής αμφισβήτησης, των διοικητικών πράξεων και η αλληλεπίδρασή τους με αυτήν, των ιδεατών προσβολών, καθώς και έτερων, μη προκαθορισμένων, εκ προοιμίου, άλλου τύπου επενεργειών. Στο δεύτερο κεφάλαιο ερευνάται η άμυνα κατά της διατάραξης με την κεντρική μορφή προστασίας, ήτοι το ένδικο βοήθημα της αρνητικής αγωγής, αναλύοντας την ιστορική βάση της. Στο τρίτο κεφάλαιο παρατίθενται όλα τα δικονομικά ζητήματα που δύναται να ανακύψουν, κατά την άσκηση της αρνητικής αγωγής, με την ειδικότερη προσέγγιση της ενεργητικής και παθητικής νομιμοποίησης, τα ζητήματα παραδεκτής άσκησης, αλλά και οι ειδικές διαδικαστικές προϋποθέσεις. Στο τέταρτο κεφάλαιο ερευνάται η άμυνα του εναγομένου έναντι της αρνητικής αγωγής και αναλύονται όλοι οι δυνατοί ισχυρισμοί που μπορούν να προβληθούν. Παράλληλα, ερευνώνται οι κλασικές ενστάσεις που αντλούνται από το ευρύτερο πεδίο του ιδιωτικού δικαίου, πάντοτε όμως, με αναφορά στο πλαίσιο διατάραξης της κυριότητας. Η ύλη περαιτέρω διαρθρώνεται στο πέμπτο κεφάλαιο, στον σχηματισμό της δικανικής πεποίθησης του Δικαστηρίου, ενώπιον του οποίου εισάγεται η διαφορά και παρατίθεται η αξιολόγηση των αποδεικτικών μέσων, αλλά και οι διακριτές δικονομικές δυνατότητες, όπως η διεξαγωγή αυτοψίας και πραγματογνωμοσύνης, κλπ. Στο έκτο κεφάλαιο εκτίθενται τα ουσιώδη ζητήματα της εκτέλεσης της εκδοθείσας απόφασης, αλλά και το αναντίρρητα ενδιαφέρον ζήτημα της δημιουργίας δεδικασμένου και της έκτασής του. Στο έβδομο κεφάλαιο αναλύονται οι έτερες μορφές προστασίας που συνέχονται με τη διατάραξη και ειδικότερα οι αποζημιωτικές αξιώσεις που δύναται να ασκηθούν, ενώ συγχρόνως, στο όγδοο κεφάλαιο αναλύεται η δυνατότητα παροχής προσωρινής δικαστικής προστασίας. Στο ένατο κεφάλαιο προσεγγίζονται τα συχνώς εμφανιζόμενα, πλην όμως ιδιόμορφα ζητήματα που ανακύπτουν λόγω της διάνοιξης ανοιγμάτων, με την αναγκαία αποσαφήνιση, πρωτίστως αν προσλαμβάνουν τον χαρακτήρα διαταρακτικής ενέργειας και τη συναφή άμυνα του προσβαλλομένου κυρίου.
Τέλος, αναλύεται η αλληλεπίδραση της διατάραξης της κυριότητας και της οροφοκτησίας, με την αποσαφήνιση της προσβολής και την κατηγοριοποίησή της ως μορφή διένεξης ή διαφοράς, ενώ προσεγγίζεται η κρίσιμη σημασία της διαφοροποίησης και παρατίθενται οι ιδιότυπες μορφές διατάραξης. Τέλος, αναδεικνύεται η αναγκαία αλληλεξάρτηση κυριότητας και διατάραξης, ενώ συγχρόνως ως θεματική υλοποιεί με τρόπο αριστοτεχνικό, τη διαλεκτική σχέση ουσιαστικού και δικονομικού δικαίου.
