Άζια

Περιγραφή:

Εκείνο το απόβραδο, τσακισμένος από αγωνία, πόνο, τρόμο, πηγαινοερχόμουν άσκοπα στα σκοτεινά δωμάτια, όταν άκουσα να με φωνάζει: `Αλέξη! Αλέξη!`.
Αναστατωμένος όρμησα στο ανοιχτό παράθυρο και κρεμάστηκα όλος έξω ψάχνοντας στο μισοσκόταδο με κρατημένη ανασαμιά.
Η φωνή που ακούστηκε στα βράχια, ανέβηκε χαρούμενη, βιαστική στο πλάτωμα της ταράτσας κι απότομα ένας παγωμένος αγέρας έπεσε πάνω μου. Η θάλασσα μούγκριζε άγρια κι ένα φοβερό μπουρίνι ξεπετάχτηκε από τα σπλάχνα της. Νάτη κι η βροχή, ευθύς ξέσπασε δυνατή μπόρα. [...]