ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Περιγραφή:

Σεπτέμβριος, χίλια εννιακόσια ογδόντα επτά, σε γραφείο ευρέσεως εργασίας.
-Πώς λέγεσαι;
-Νίκη.
-Από το Ανδρονίκη;
-Όχι, Θεσσαλονίκη.
-Ναι, εδώ είμαστε. Το επίθετό σου το συμπλήρωσες. Το όνομά σου θέλω.
-Σας το είπα.
-Αστειάκια; Πώς σε βάφτισαν κορίτσι μου; Ο διάλογος συνεχίστηκε λίγο ακόμα μέχρι που ο υπάλληλος άρχισε να χάνει την υπομονή του.
Η νεαρή γυναίκα επέμενε. -Μα σας είπα κύριε, Θεσσαλονίκη με βγάλανε, από τη γιαγιά μου.
Είχε συνηθίσει η Νίκη σε παρόμοιους διάλογους. Από το δημοτικό έως το πανεπιστήμιο οι υπεύθυνοι ξαφνιάζονταν όταν έλεγχαν τα προσωπικά της στοιχεία. Δεν ντρεπόταν αλλά ένιωθε αμηχανία με τις αντιδράσεις τους. Το όλο θέμα άρχιζε να την κουράζει. Σε στιγμές απογοήτευσης σκεφτόταν να ζητήσει από το ληξιαρχείο αλλαγή του ονόματος στο πιστοποιητικό γέννησης. Η ίδια γεννήθηκε στην Ελλάδα ,οι γονείς της όμως ήλθαν από το εξωτερικό και δεν κατάφερε ποτέ να γνωρίσει την πρόγονο που της κληροδότησε το πρόβλημα. [...]