Δύο Σάπια Μύδια

Καί ὁ Μύ καί ὁ Δί εἶχαν τήν τύχη, (μέ ἀτιμία, μέ

παρακάλια) νά εὐεργετηθοῦν! Καί πρόδωσαν, καί

ἔκλεψαν καί συκοφάντησαν, ἀλλά, κατάντησαν! Ὅλες

τους οἱ αἰσχρές πράξεις γύρισαν ἐπάνω τους∙ τούς

χτύπησαν ἀνηλεῶς, τούς σάπισαν… ναί, τό χειρότε-

ρο, τούς σάπισαν! Δέν τούς τελείωσαν…, τούς σάπι-

σαν, τούς σάπισαν! Καί τόν Μύ καί τόν Δί∙ καί σάν

ὄστρακα –ζῶντας μόνον μέ τή βουρκάδα τῆς ψυχῆς

τους– βρώμισαν! Γιόμωσαν μπόχα τό χωριό μας τά