ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΙΣ KAI ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΙΣ
Περιγραφή:
Ἕνα βράδυ στὶς 18 Ὀκτωβρίου τοῦ 2010, κατὰ τὶς 4 π.μ. τὰ ξημερώματα, σὲ μία ἄκρως οἰκογενειακὴ συζήτησι, ὁ συγγραφέας μᾶς λέγει μὲ πολὺ μεγάλη χαρὰ ὅτι τὰ στοιχεῖα καὶ οἱ βιβλιογραφικὲς παραπομπὲς γιὰ τὸ νέο του βιβλίο εἶναι ἕτοιμες, καὶ μάλιστα μοῦ ἔδωσε τὸ πρῶτο μέρος τοῦ βιβλίου, γιὰ νὰ τὸ δώσω στὸν διορθωτή του καὶ ἄνθρωπο ἀπολύτου ἐμπιστοσύνης Θεοδωρίδη Ἀνδρέα, γιὰ νὰ ξεκινήσῃ τὶς διορθώσεις! Ὁ συγγραφέας δὲν πῆγε γιὰ ὕπνο ἀλλὰ κάθισε στὸ γραφεῖο του, ὅπου συνέχισε τὴν συγγραφή. Κατὰ τὶς 10 π.μ. ὁ συγγραφέας ἦταν στὸ γραφεῖο του καὶ εἶχε προγραμματισμένη συνάντησι μὲ ἕναν ἀγαπημένο «μαθητή» του καὶ φίλο του, τὸν Μπράνη Ἀνδρέα. Δυστυχῶς ὁ συγγραφέας εἶχε πάθει ἐγκεφαλικό. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ τοῦ Ὀκτωβρίου ὡδήγησε τὸν πατέρα μου στὴν φυγή του τὴν 1η Δεκεμβρίου τοῦ 2010 μ.Χ. ἢ 14010 ἀ.ἐ.Ἑ. ἀπὸ αὐτὸν τὸν ὑλικὸ κόσμο. Μετὰ παρέλευσι ἀρκετοῦ χρόνου ἀπὸ αὐτὸ τὸ γεγονός, ἄρχισα νὰ ἀναζητῶ καὶ νὰ ἐπιθυμῶ τὴν ἔκδοσι τοῦ παρόντος βιβλίου, ἔτσι τὸ ἀνέφερα στὸν ἔμπιστο φίλο Θεοδωρίδη Ἀνδρέα, ὁ ὁποῖος μὲ ἐβοήθησε καὶ μὲ καθωδήγησε στὸ πῶς νὰ ὁλοκληρώσω τὸ παρὸν βιβλίο, ἀλλὰ δυστυχῶς τὸν Αὔγουστο τοῦ 2013 μ.Χ. ἢ 14013 ἀ.ἐ.Ἑ. ἔφυγε ἀπὸ τὴν ζωὴ ὁ Θεοδωρίδης Ἀνδρέας, μετὰ ἀπὸ μακροχρόνια προβλήματα ὑγείας. Ὁ συγγραφεὺς Φουράκης Ἰωάννης εἶχε ἑτοιμάσει πρὸς ἔκδοσι μετὰ ἀπὸ αὐτὸ τὸ «Ἀρχή-Τέλος» τόμος Β’, μία μελέτη περὶ Αἰθέρος, τὴν Αὐτοβιογραφία του, καὶ ἄλλα ποὺ δὲν μπορῶ νὰ τὰ ἀναφέρω. Στὸ παρὸν βιβλίο ὑπάρχουν ἐνδιαφέρουσες ἀναφορὲς στὰ «Ἠθικὰ» τοῦ Πλουτάρχου καὶ στὸ «Κατὰ τοκιζόντων» τοῦ Ἐπισκόπου Νύσσης Γρηγορίου, στὴν ἱστορικὴ διαδρομὴ τῆς ἐννοίας τῆς οἰκονομικῆς ἀπάτης ἀπὸ τοὺς λόγους τοῦ ρήτορος Δημοσθένους, καὶ σὲ ἄλλες πηγές, ὅπως στὶς ἀξίες τοῦ Σωκράτους ποὺ περιέχονται καὶ ἀναλύονται στοὺς διαλόγους τοῦ Ξενοφῶντος. Ἐπίσης ὑπάρχουν ἐκτενεῖς ἀναφορὲς στὴν ἔννοια τῆς τοκογλυφίας ὅπως αὐτὴ περιέχεται στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, καθὼς καὶ στὸν «ἠθικὸ καθαρμὸ» ἀπὸ τὸν θεατρικὸ λόγο τοῦ Σαίξπηρ, ἀφοῦ ἡ Ε.Ε. καὶ τὸ Δ.Ν.Τ. εἶναι ἡ αὐτοφαλκίδευσις και ἡ οἰκονομικὴ δολοφονία τῶν Ἐθνῶν, ἐφ’ ὅσον ὑπάρχουν βροτοί («Ἕλληνες») ποὺ ἐξυπηρετοῦν τὰ συμφέροντά τους!
