SOLVENCY II - Εποπτεία των (Αντ)ασφαλιστικών Επιχειρήσεων
Περιγραφή:
Κυκλοφόρησε η επιμελημένη έκδοση του νόμου 4364/2016, που αφορά τη νομοθεσία της κρατικής εποπτείας και της λειτουργίας της ασφαλιστικής και αντασφαλιστικής επιχείρησης με κριτικές παρατηρήσεις και σχόλια, που επιμε λήθηκε ο Καθηγητής κ. Ιωάννης Ρόκας, στο πλαίσιο των εκδόσεων του Ελληνικού Συλλόγου Ασφαλιστικής Επιστήμης, μέλους της Διεθνούς Ένωσης Ασφαλιστικού Δικαίου.
Ο ν. 4364/2016 αποτελεί στο μεγαλύτερό του μέρος την εναρμόνιση της Οδηγίας-πλαίσιο 2009/138 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου, γνωστής ως Solvency II, όπως τροποποιήθηκε με την Οδηγία 2014/51, που έχει ενσωματώσει όλες τις ενωσιακές Οδηγίες που αφορούν την πρόσβαση και άσκηση της ασφάλισης και αντασφάλισης.
Η Οδηγία Solvency II αποτελεί μέρος του ιδιαίτερα φιλόδοξου συστήματος Solvency II, που αφορά τους κανόνες εποπτείας των ασφαλιστικών και αντασφαλιστικών επιχειρήσεων. Το σύστημα Solvency II οικοδομείται σε επίπεδα, το πρώτο από τα οποία είναι η Οδηγία 2009/138, ενώ το δεύτερο είναι οι εκτελεστικές πράξεις (Κανονισμοί και Αποφάσεις), που ρυθμίζουν λεπτομερειακά θέματα. Τα επόμενα επίπεδα αφορούν τεχνικά και ρυθμιστικά πρότυπα, συμβουλές εμπειρογνωμόνων προς τις εποπτικές Αρχές, κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Αρχής επί των ασφαλίσεων και επαγγελματικών συντάξεων και την εποπτεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Ο ν. 4364/2016 αντικατέστησε εξ ολοκλήρου το ν.δ. 400/1970 περί ιδιωτικής επιχειρήσεως ασφαλίσεως που αποτελούσε ανανέωση του ν. 1023/1917. Έτσι, σήμερα όλα τα βασικά θέματα που αφορούν την εποπτεία και λειτουργία των ασφαλιστικών και αντασφαλιστικών επιχειρήσεων διέπονται από το νόμο αυτό.
Η αλλαγή της δομής της νομοθεσίας, του συστήματος και της φιλοσοφίας της εποπτείας καθιστά το νόμο αυτό ριζικό νεωτερισμό και όχι απλή εξέλιξη, και καθιστά αναγκαίες ορισμένες επεξηγήσεις που γίνονται σε πολλές εκατοντάδες υποσημειώσεις που έχει το έργο. Το γεγονός ότι ο νόμος αποτελεί μεταφορά του ελληνικού κειμένου της Οδηγίας με εμβόλιμες ορισμένες λίγες διατάξεις που αφορούν μη εναρμονισμένο δίκαιο, αλλά και παράλειψη ένταξης ορισμένων αναγκαίων μη εναρμονισμένων διατάξεων, σε συνδυασμό με την εξαιρετικά μεγάλη έκταση (284 άρθρα) καθιστά αναγκαία την επεξεργασία και τις παρατηρήσεις, στις οποίες προβαίνει το έργο αυτό, καθώς και το αλφαβητικό ευρετήριο. Τούτο επιτείνεται από το γεγονός ότι η φρασεολογία του νόμου είναι ξένη προς την παραδοσιακή ελληνική φιλολογία, καθότι αποτελεί εν πολλοίς θετικοποίηση εσωτερικών κανόνων λειτουργίας επιχειρήσεων, κυρίως του χρηματοοικονομικού τομέα και των ασφαλιστικών επιχειρήσεων, ειδικότερα. Τέλος, δυσκολίες παρουσιάζει το νομοθέτημα αυτό καθόσον ο, ξένος προς τον χαρακτήρα των νομοθετημάτων των ειδικών ανωνύμων εταιριών, χαρακτήρας του, απωθεί το νομικό εφαρμοστή και εν πάση περιπτώσει αμβλύνει την προσπάθειά του ανεύρεσης μέσα στον τεράστιο όγκο διατάξεων, ρυθμίσεων εξαιρετικής σημασίας για την λειτουργία της επιχείρησης, και για τον λόγο αυτό εφιστούν την προσοχή οι σημειώσεις και κριτικές παρατηρήσεις. Σημειωτέον ακόμα ότι, η αταξία στη χρήση όρων του ειδικού ασφαλιστικού δικαίου και η συχνή παραποίηση αυτών επισημαίνεται επίσης με παραπομπές, πράγμα αναγκαίο ώστε να επανέρχεται το κείμενο στην ελληνική έννομη τάξη και να αποφεύγονται παρερμηνείες.
