Rembrandt

Περιγραφή:

Στο πλούσιο καλλιτεχνικό στερέωμα του 17ου αιώνα, και πιθανόν στη διάρκεια ολόκληρης της περιόδου πριν από την εμφάνιση των μοντέρνων καλλιτεχνικών τάσεων, ο Ρέμπραντ ήταν ο μόνος ο οποίος φιλοτέχνησε τόσο πολλές αυτοπροσωπογραφίες. Το πρόσωπό του είναι γνωστό από τουλάχιστον 30 οξυγραφίες, 12 σχέδια και περισσότερους από 40 πίνακες, που δεν ήταν προϊόν ανάθεσης ούτε προορίζονταν για προστάτες ή χορηγούς, αλλά έγιναν για προσωπική ευχαρίστηση, στο πλαίσιο μιας εσωτερικής αναζήτησης.
Αυτή η μανία αποτύπωσης του προσώπου του, στα νεανικά του χρόνια και την περίοδο της πρώτης ωριμότητάς του, δεν ήταν ίδιον ενός εκκεντρικού καλλιτέχνη ούτε επρόκειτο για κάποια σπουδή πάνω στην ένταση του φωτός. Αφορούσε μια βαθιά εσωτερική αναζήτηση, μια επιθυμία για ερμηνεία θεατρικών ρόλων. Από πολυάριθμα έγγραφα που σώζονται προκύπτει η σχέση του Ρέμπραντ με το θέατρο του Άμστερνταμ: η προσωπογραφία του δραματουργού και θεατρικού παραγωγού Γιαν Χάρμενσζον Κρουλ, μια ομάδα από σχέδια που αναπαριστούν ηθοποιούς και μελοδραματικές σκηνές, οι εικονογραφίες για τις εκτυπώσεις της Μήδειας του Γιαν Σιξ (1648), ακόμα και η προτίμηση του καλλιτέχνη να αποδίδει τον εαυτό του με αρχαιοπρεπή κοστούμια, αποτελούν αδιαμφισβήτητες αποδείξεις της ενασχόλησης με τα θεατρικά δρώμενα της πόλης. Στο εργαστήριό του ο Ρέμπραντ απαιτούσε από τους μαθητές του να «ερμηνεύουν» όπως ακριβώς κάνουν οι ηθοποιοί πάνω στη σκηνή. Από διάφορες μαρτυρίες της εποχής γνωρίζουμε ότι οι μαθητές του ήταν μόνιμα απασχολημένοι με τη δημιουργία «σκηνικών» για το θέατρο, που χρησιμοποιήθηκαν από τους φίλους του ως βάση για το ανέβασμα των παραστάσεών τους - τις σκηνές αυτές αργότερα ζωγράφιζαν στο ίδιο ατελιέ. Ο Ρέμπραντ, βαθυστόχαστος καθώς ήταν, αμφέβαλλε ακόμα και για το ρόλο του ως ζωγράφου, και αυτή του η αυτογνωσία τον έκανε να ξεχωρίζει.