Μοιρολόγι: Αντιστροφή

Περιγραφή:

Η συνηθισμένη κατεύθυνση των μοιρολογιών είναι ο καημός του ζω ντανού για την απώ λεια του α γα πη μένου προσώπου. Εδώ οι ρόλοι αντιστρέφονται. (…)Κοιτάς· το βλέμμα σου κραυγή στο βλέμμα μου καρφώνεις·/νεύεις, σιμώνω· τα μαλλιά φιλάς· παλμός απλώνεις/κι ως με τυλίγει γιασεμί το πατρικό σου χάδι/την ώρα που η Άτροπος βροντά ραβδιά, σημάδι /πως ξεδιαλέχτηκες να πας σορός με το κοπάδι,/αντιλογιάς ψιθύρισμα κόβεις στα δυο το βράδυ./Μου λες: Φθινόπωρο η φυλλωσιά της λεύκας πέ φτει./Γραμμές, χωρίς σταλιά νερό, φυτρώ νουν σε καθρέφτη,/όπου στο χνώτο, σαν χαρτί, κονδυλοφόρα μνήμη/σκίτσα μάς γράφει στο γυαλί που ο καιρός τα σβήνει.(…) Στο «Μοιρολόγι – αντιστροφή», πολύστιχο ποίημα φιλοτεχνημένο με σχέδια του ζωγράφου Απόστολου Πλα χούρη και σε μορφή ομοιοκατάληκτου 15σύλλαβου, ο ετοιμοθάνατος πα τέ ρας μοιρολο γεί –λέγει δηλαδή τη μοίρα της ψυ χής– στο παιδί του, ώστε εκείνο να κατανοήσει την κυκλική λειτουργία του χρόνου και να εγκατα λείψει τη θλίψη. Το παρηγορεί και του εξη γεί το γιατί και με ποια σειρά πρέ πει να εκτελέσει διάφορες ταφικές λειτουρ γίες, ό πως τις καθιέρωσε και τις ζητά αιώνες τώρα η ελληνική παράδοση. Πολλές από αυτές τις εκδηλώ σεις εμφανίζονται κοινές από την αρχαι ότητα στον χριστιανισμό, σε άλλες θρησκείες και λαϊκές δοξασίες. Θυμί ζουμε, στην Πολιτεία του Πλάτωνα, τη διήγηση του Σω κράτη για τη με ταθα νάτια περιπλάνηση της ψυχής του Ήρου, την αντί στοιχη Κόλαση του Δάντη, τις ανατολικές αφηγήσεις για τη μετενσάρκωση και το κάρμα.