Τα κοκορωνάκια κοσμοκατακτητές

Περιγραφή:

Μια βόλτα όχι σαν τις άλλες
Πέρα μακριά στ' άγρια δάση, ζούσε ένα πολύ πολύ μεγάλο σόι - η φυλή των Κοκόρωνις. Τα μέλη του ήταν μυριάδες. Αλλά το σφαιρικό τους σώμα με τις κεραίες ολόγυρα ήταν τόσο μικρό που όλα, μαζί και όλο το χωριό τους, έμεναν αόρατα. Κανένα μάτι δεν μπορούσε να τα δει: Ούτε τα άγρια ζώα που καμιά φορά περνούσαν από το λημέρι τους. Ούτε τα πουλιά, τα έντομα, τα σύννεφα και οι αεροπόροι που καμιά φορά πετούσαν από πάνω τους. Ούτε τα φύλλα των δέντρων και των λουλουδιών ή οι στάλες της βροχής που έπεφταν πάνω τους. Ούτε οι άνθρωποι που άλλοτε ήταν περαστικοί και άλλοτε έρχονταν για πικνίκ ή γεύμα στη χλόη εκεί κοντά τους.
Μια μέρα, από πολύ νωρίς το πρωί, μόλις άρχιζε να χρυ-σίζει η αυγή, μια μεγάλη παρέα κοκορωνάκια είχαν πάει για πικνίκ στο ξέφωτο, γύρω από τη θεόρατη βελανιδιά που φύτρωνε εκεί πέρα μόνη της. Ήταν τόσο ψηλή, που όποιος κατόρθωνε ποτέ να ανέβει στην κορυφή της θα ένιωθε τις κεραίες του να κουτουλάνε στον ουρανό! Τρωγόπιναν, χόρευαν, έπαιζαν κυνηγητό, έκαναν πλάκες, γελούσαν και χοροπηδούσαν ξένοιαστα κι ευτυχισμένα ανάμεσα στις υπερήφανες ίριδες και τα γλυκύτατα κυκλάμινα με τους θεόρατους κορμούς τους.
Σε μια στιγμή, έπαιζαν το χαιρετισμό στον ήλιο. Δηλαδή, καθένα τους προσπαθούσε να σκαρφαλώσει στον κορμό του κυκλάμινου, να φτάσει στα φύλλα του και από εκεί να χαιρετίσει τον ήλιο. Κι όποιο κοκορωνάκι το κατάφερνε, θα κέρδιζε ένα γλυκό φιλί από όποια ή όποιον επιθυμούσε.