Δένει καλύτερα η σημασιολογία της κάθε γλώσσας, όταν περιέχει κάποια ελληνική λέξη (Κριτικές για το έργο) Βιβλίο 210. Συλλογή 160 (210)

Περιγραφή:

Βασίλης Γεωργιάδης, ιστορικός, κριτικός λογοτεχνίας: Ο Βασίλης Παππάς οραματίζεται και συνομιλεί με τον προαιώνιο Όμηρο, αλλά και με τον διαχρονικό Έλληνα-Άνθρωπο. Μια αρχοντόπρεπη ποιητική παρουσία, πρωτότυπη που θεάται τα μάτια της ψυχής του ανθρώπου «εκ του συστάδην», καταυγαστικά μακρότοπα και μακρόχρονα ατενίσματα της ελληνικής ιστορίας με το αγνάντεμα της σωτήριας ακτής της «κοινής πατρίδας» των ανθρώπων, της οραματικής Ελλάδας. Στίχοι, βαθείς διαλογισμοί με τ’ ανθρώπινα, τα υψηλά και τα ιδανικά σε επικό ταξίδεμα στα πέλαγα της οδυσσειακής ανθρώπινης περιπέτειας, φωτοντυμένες λεκτικές πορείες συνοδές των αγίων μνημονικών λειψάνων μιας ιστορίας που περιπατεί υπερηφάνως. Ποίηση των «αντρειωμένων» της ταχύλαμνης σκέψης και έμπνευσης, του έμπυρου πνεύματος και της πυράδας εικόνων, τα εκλεκτά πλουτίσματά της. Στίχοι καταπληγιασμένοι, καταματωμένοι, θύματα μιας αλόγιστης μοίρας, ως γενναία υπεράσπιση της γνήσιας ποίησης, οι στίχοι του Β.Π. είναι άυλες ζωγραφιές, περήφανες διηγήσεις που τέρψιν μόνο κομίζουν στον αναγνώστη. Μας μιλούν για ανθρωπιά, λευτεριά, νοσταλγία με τρέμουλο ψυχής, δραματικές προρρήσεις, εκφράσεις πόνων και συναισθηματικών καταλύσεων που εκπλήσσουν ευχάριστα και συγκινούν. Η «άλλη Ελλάδα», όντως, μιας εσώτερης Οδύσσειας, ένα βιβλίο, εν τέλει, μυσταγωγικά οργανωμένο και δεμένο σε καθαρά στοιχεία αληθινής ποιητικής συλλήψεως, μια εσώβαθη υπηρεσία της αγωνιστικής έκφρασης στον χώρο και στον χρόνο της ανθρωπιστικής ελληνικής ιδέας και στην περίδοξη λαχτάρα ενός πανένδοξου ανθρώπινου αύριο. Ποίηση “sotto Votse”, αυτή της πλημμυρίδας του φωτός. Ό,τι διαβάζεις σε συγκινεί. Στην περίπτωση του Βασίλη Παππά, όντως γεννήθηκε ο ποιητής που θα «φωτίσει τα μάρμαρα και θα σφραγίσει τους κίονες αυτής της πατρίδας». Γαβρίλης Ιστικόπουλος: Άξιε φίλε μου, Βασίλη Παππά, παρόλο που ελάχιστα από τα υπέροχα που καταθέτεις (εξιστορείς), μπόρεσα να διαβάσω, είναι πέρα από σίγουρο πως γράφεις ιστορία! Η ελληνική λογοτεχνία θα σου χρωστάει ευγνωμοσύνη! Το ίδιο και εμείς που κατά καιρούς θα επανερχόμαστε για να σε απολαμβάνουμε!