Επιπλοκές Των Χειρουργικών Επεμβάσεων Οισοφάγου Και Της Καρδιοοισοφαγικής Συμβολής
Περιγραφή:
Η χειρουργική του οισοφάγου αναπτύχθηκε και τελειοποιήθηκε τα τελευταία 40-50 χρόνια. Σε αυτό συνετέλεσαν η εφαρμογή της ενδοτραχειακής νάρκωσης, η δημιουργεία των μονάδων εντατικής παρακολούθησης, η χρησιμοποίηση της παρεντερικής διατροφής και η πείρα που απέκτησαν χειρουργοί, οι οποίοι αχολήθηκαν αποκλειστικά με τις εγχειρήσεις αυτές. Η χειρουργική του οισοφάγου είναι δύσκολη και πολύπλοκη. Ο χειρουργός που θα ασχοληθεί με τις εγχειρήσεις αυτές, θα πρέπει να έχει μεγάλη πείρα στη χειρουργική θώρακα, κοιλίας και τραχήλου. Επίσης, θα πρέπει να μάθει και να εξοικειωθεί με όλες τις εγχειριτικές τεχνικές, ώστε να έχει ενναλακτικές λύσεις. Θα πρέπει να αποκτήσει την πείρα να χρησιμοποιήσει οποιαδήποτε τεχνική αντικατάστασης του οισοφάγου (γαστρικό σωλήνα, στόμαχο, λεπτό έντερο, παχύ έντερο κ.λ.π), να μπορεί να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε επιπλοκή και να είναι σε θέση να κατασκευάσει μόσχευμα, για αντικατάσταση του οισοφάγου, υπο οποιεσδήποτε συνθήκες, όπως όταν έχουν προηγηθεί εγχειρήσεις (γαστρεκτομή, κολεκτομή κ.λ.π), ενδοπεριτοναϊκές φλεγμονές (περιτονίτιδα, παγκρεατίτιδα κ.λ.π) που δημιουργούν συμφύσεις ή όταν νεκρωθεί το πρώτο μόσχευμα οισοφαγοπλαστικής. Επιπλέον, θα πρέπει να έχει την πείρα, να εκτελέσει μόνος του φαρυγγο-λαρυγγο-οισοφαγεκτομή, εκτομή τραχείας και επεμβάσεις θώρακα. Φυσικά θα πρέπει να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει την οποιαδήποτε επιπλοκή προκύψει, έγκαιρα και άμεσα.
