Ο επιμένων έρωτας νικά

Περιγραφή:

Ως κι η πέτρα χάνει τ’ άσπαστό της στο χείλος του γκρεμού. Εσύ θα το εγκατέλειπες ποτέ για ’μένα; Μη φοβάσαι... Μη διστάζεις... Ως και τα θραύσματά σου προτίθεμαι ν’ αγκαλιάσω. Ο ανεμόμυλος κι ο φάρος να χαιρετιστούν θέλω ξανά. Να κάνουν σινιάλο ο ένας στον άλλο, γυρνώντας κι αναβοσβήνοντας, για να δείξουν χαρούμενοι το σμίξιμό μας και να δώσουν την ευχή αυτήν τη φορά να ’ναι αειθαλές...