ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΑΘΗΝΩΝ

Περιγραφή:

Ο δεύτερος τόμος του έργου «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΑΘΗΝΩΝ», αφορά στην βʼ ευρεία περίοδο του Πανεπιστημίου Αθηνών από το 1863 έως το 1911, όταν από Οθώνειο Πανεπιστήμιο μετονομάζεται σε Εθνικό Πανεπιστήμιο. Ο δεύτερος τόμος εκκινεί από την περίοδο μετά την έξωση του Όθωνος και την άφιξη του Γεωργίου Α΄, και καταγράφει τις εξής περιόδους στην Ιστορία της Νομικής Σχολής Αθηνών: i) Το διάστημα 1863-1870, όπου διακρίνονται ως φυσιογνωμίες ο Π. Καλλιγάς, ο Διομήδης Κυριακού και ο Νικόλαος Σαρίπολος, ii) την εικοσαετία 1871-1890, κατά τη διάρκεια της οποίας εορτάζεται η 50ετηρίδα του Πανεπιστημίου, αλλά εγγράφεται και η πρώτη φοιτήτρια, iii) την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα με αναφορές στον Δημήτριο Ράλλη, τον Στέφανο Στρέιτ και των Νεοκλή Καζάζη, iv) την πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα, και τέλος, v) τη νέα εποχή μετά το 1910 με αναφορές στους πρώτους δικηγορικούς συλλόγους. Το έργο εμπλουτίζεται από τα βιογραφικά σημειώματα των διδασκόντων και υφηγητών κατά τη διάρκεια της μελετώμενης περιόδου, ενώ ένα μέρος του έργου αφιερώνεται στα «Φοιτητικά» ζητήματα (φοίτηση, εγγραφές, δίδακτρα, μαθήματα, αίθουσες παραδόσεων κ.λπ).